Waken

in de kleine uren
van de avond
loert dat denken
voor wie luistert
losse knoppen, kruipend
buiten verder lege ruimte
een woord, een beeld of iets geschreven
van dat van toen tot die van ooit
varen tranen over vragen
kil kapot op kale tegels
binnen onverschillig duister
wakend tussen nu en later

Donker

Nu ik toch hier alleen in het koude duister zit
kan ik net zo goed ook in mijn denken
kort het sfeerlicht verlaten, op de tast
en heel goed het oor te luister leggende,
vinden wat nog soms zo sluimert
tussen dichte hagen twijfelstruiken
vol met ogen, haken en onbehagen,
die de zenuw messcherp weten te raken
zonder de oorsprong te ontwaren
van het hijgend kwijlend bloedend beest
wat angst heet

Nek

ik kruip dicht tegen je aan
en kus je nek
een lokroep uit ver verleden
maakt zich van mij meester
ik scheur de kleren
van mijn woest behaarde lijf

ga ik vanavond oerdansend ten onder
of val jij in volle overgave naakt
voor mijn fraai gemanicuurde voeten

ik schrik wakker uit mijn middagdutje
en zie het veldrijden
waar Van der Poel zojuist
ruim verslagen is
het parcours hiervan de schuld geeft

error: De inhoud is beschermd !!