draag jouw midden hoog
proef de lente, kauw de zomer
gooi wat rilt en siddert over
tegen muren vol verlang
kijk alles aan tot het zwijgt
of spreekt, op morgen lijkt
wat gister is is al vergeten
draag jouw midden hoog
Tag: genieten
Trek
de zachte haren op je huid
tel ik uit met elke kus
ze staren mij aan
laten weten
door te gaan
je vel vertelt
waar jij nog zwijgt
zucht je hapjes lucht
maar grijpt mij weldra vlug
Huub
het oog van de orkaan
staat naast mij, voor mij klaar
snijdt gember en knoflook
maakt er geuren van
weet dat wat volgt smaakt
(was ik maar zo kalm
onbevreesd
mezelf gewoon)
Ooit
zoals je vroeger wel
je jas vergat
omdat het nog niet
geregend had
zo vergeet ik
te genieten soms
ook als de zon toch
niet verschijnt
Bier
hoe heerlijk rol je speels over mijn tong
alsof we nog maar pas getrouwd zijn
hand in hand aan elkaar geklonken
door dagen die geen pauze dulden
versmelt jouw koud met warme mond
en word ik langzaam lichtjes dronken
Ragnar
Ragnar was wat later opgestaan dan gebruikelijk. Normaal gesproken leefde hij het liefste met het ritme van de zon en de seizoenen. Al was dat wel vooral een ochtendroutine realiseerde hij zich.
De avonden waren hem eigenlijk nooit lang genoeg. Vooral wanneer de mede smaakte en het gezelschap bestond uit diegenen leefde voor waar hij voor stond: “alles uit het korte leven halen wat het in zich heeft.”
Met koffie in de hand en het gezicht in de zon sloot hij de ogen om nog even in de stilte naar gisteren terug te keren.
Een dag omlijst in een gouden regen.
Ode
Cohen
laat loze slaap
mistig verder drijven
door verstilde kamer
koffie spoelt
haar helder licht
door lome oude ogen
in de broze start
van deze dag
IJs
IJssalon laat kou
In warm geluk versmelten
Van te korte duur
BBQ
Geef je maar over aan mijn grillen
Je zult nooit meer anders willen
Zolang ik maar van jou weet
Wat jij het allerliefste eet
Geniet
Je mooiste momenten
beleef je met wie je liefhebt
in gedachten