Avonden

een avond kan zo lekker naar je luisteren
en neemt te drukke dagen met zich mee
even niets anders dan op de tellen passen
en enkel in de verte van het duister staren
de stappen slepen door deze jonge nacht
afstand ligt slapend tussen lantaarnpalen
waarmee wij ooit huiswaarts navigeren
onder sterren hoog boven neveldekens

Wij

ik lig met mijn hoofd op jouw borst
half dromend, maar toch bewust
luisterend naar jouw hartslag
kom ik helemaal tot rust

je lijf omlijst zo mooi het mijne
samen zijn wij hier voor nu alleen
het ervaren van dit hele fijne
geeft mij kippenvel van top tot teen

Collab met Kayleigh

Verzwegen

achter in mijn mond ligt
wat onbesproken wacht – als de bevroren zeeën van de ziel
adem stokt in aarzeling, verlegen licht schijnt
met een maan bleek over golven

welke drempel dwingt mijn blijven zwijgen
zal ze zien hoe een hart danst in dit vel
welhaast verstoken van warme woorden
verbranden dagen fel in haar schittering

Dood

de dood huist ook gewoon
waar dit leven woont
huid dwarrelt door de kamer
of de losse haren op je jas

een mug laatst laf platgeslagen
over een pas fris gewitte wand
die slak zo weerloos ingegraven
tussen rubber ribbels van een laars

dan ineens slaat hij ijskoud toe
hoekt je hard neer, totaal verrast
wanneer zij is verdwenen plots
een kale plek naast jouw matras

error: De inhoud is beschermd !!