Weids

kleine stukken binnen dagen kleuren wit
het is geen leeg, maar vooral een anders
stilte vol herinneringen, een nieuw weids
voorzichtig zet ik stappen door nat gras

het frisse van de dag binnen minder licht
mijn ogen die nog slapen, moe van waken
het besef dat het slijt tot voorbij tevreden
waar iets schuurt soms over verder glad

Mijmerend

het is niet dat het anders was
dan al zo vaak gezien, die frisse wind
onder een felle zon, zo’n dag vol buiten
ik, daarentegen, herkende mij in niets
was het kwijt, alsof ik sliep, verdwaald
mijzelf niet goed meer wist
een natte herfst vlak voor grauwe zomer
met een grasland zonder groen
en één boterbloem, alleen
je rook genoeg, maar zonder te voelen
ik zal toch ooit weer eens – misschien

error: De inhoud is beschermd !!