Tag: Liefde

Vogelmoe

zouden vogels het wel eens beu zijn
het gefladder, gezweef, eens even niet
dat almachtig hangen in de wind

lekker zinken, zwaar van water
waar diep het donkere gevaar lonkt
eens even niet dat majestueuze drijven
op wat fonkelt onder sterren in de nacht

eenvoudig duidelijk te kunnen spreken
van wat er speelt in nog te beleven leven
en even niet dat gezang wat zo betovert

het romig warm van zachte donzen veren
verruilen voor natte klamme zoute rauwe huid
die tintelt en schuurt op het alleen een elkaar
dat het daarmee zonder twijfel goed is

Overdenkend

knarsend vreten ze door mijn binnen
scheuren stuk wat pas geheeld was
tere wortels in natte klei verzonken
dronken lavend van een zilte zucht

het zijn de vragen
die het antwoord niet verdragen

hoe lang kan men kijken naar een einde?
tot waar schijnt het donker van vannacht?
wat vliegt er wanneer vlinders slapen?
ruikt liefde morgen nog wel naar wij

Koel

nu alle muren weer bestaan in ons bestaan
blijkt ook het licht te zijn verdwenen
in de dagen waar warmte woonde
naast veel te luide buren
sluiten wij af wat vloeide
goedbedoeld bekoelde
in de schaduw van het zijn
krasse schreeuwen schuwen
in niets meer dan deze luwte
dicht gemist over brakke aarde
waar de mooiste bloesem bloeide

Sombers

er kropen krabben over onbegane paden
krakend stervend onder mijn zwaarte
en ik, ik keek naar het licht

er slopen slakken slibberend met ze mee
traag maar voort op hun ongehoordst
ze zwegen samen voor het leven uit

er dansten maden door kadavers
ze vraten van de laatste resten lust
tot aan het wit van uitgebeend lot

Klam

mijn warms langs je bangst, je beven
het verlangen naar de val, het leven
ik zoek de tranen op en lik ze droog
til je hoog, tot aan waar je droomt

je huid druipt van dit wild, elkaar
schemer vreet ons rauw, schreeuwt luid
uren zweten langzaam al wat diep zit
knijpen samen tot de laatste druppel uit

Vroeger

toen ik nog niet verdwaalde in je mooi
de dag alweer een nieuwe, na gister
waarop dingen eenvoudig kwamen
ik liet ze, voor wat ze waren, nietig, vlak

diepte en kleur die vaak ontbrak – grijs
ik leek wel vermist, verloren, verlaten
wie zag het mij in wie ik was, wilde weten
jouw hand vond het bruisend onderhuids

error: De inhoud is beschermd !!