Inhalen

in het voorbij sprak je over je ouders
hoe ze alles naar zichzelf goed spraken

in het voorbij nam jij mij mee
hoe de vakantie jou de rust niet bracht

in het voorbij deelde jij zomaar
over de toeslagenaffaire, het geld, de pijn

in het voorbij zag ik hoe je spijt had
van alle keren dat je bleef zitten op de bank

In het voorbij sprak je over scheiden
de twijfel voor jullie beiden, de nieuwe jij

in het voorbij vroeg je hoe het mij verging
en hoorde ik mij zeggen dat ik blij was
met al wat was – het nu dat voor mij lag

Kwestie van smaak

ik weet nog dat je bang was
of je wel lekker smaakte
je moest eens weten lief
ik zal het nooit vergeten
ik zou je likken met een lach

je smaakt naar immer meer
al droop je tussen raten
verdedigd door duizend
woest verstoorde bijen
ik zou je likken met een lach

je smaakt naar immer meer
al kroop je op blote knieën
tussen brandnetel en berenklauw
door een dunbevolkt mierennest
ik zou je likken met een lach

je smaakt naar immer meer
al graven je nagels tot op bot
en snijden ze plakken uit mijn vel
tot aan mijn allerlaatste snik
zou ik je likken met een lach

Destijds

zoals je drijft, soms op mijn denken nog
ik strijk de wilde haren achter jouw oren
voel al je boos dwars door jouw stil alleen
je komt op adem lijkt het, kleurt en lacht

kruipt met je nagels naar dit veilig heen
ik zie de doffe parels in je ogen
achter ooit gebarsten vol verloren
en daar mag ik dan heel even zijn

error: De inhoud is beschermd !!