Tag: natuur

Goretex

hij hing aan een haak
ergens achteraan
water- en winddicht
blauw met grijs
gedragen over lagen
op dagen zoals deze
grauw, waterkoud
vol regenslagen
jarenlang gedragen
tot aan uitgekeken
afgedaan
voor in de tuin alleen
hij was een oude jas
die je nooit weg doet
niet dat je hem nodig hebt
omdat hij ooit zo lekker zat

Ver

het voelt rauw, ligt open en schrijnt
het dichtbij wat nooit kan zijn
over de horizon lopen, samen
daar op een kleed wachten
tot de zon daalt en gaat slapen
nog uren te dansen tussen sterren

je ademhalen zien vertragen
wanneer verse dromen komen
dat je wakker wordt en zwijgt
met een glimlach naar mij kijkt
er niet meer dan wij bestaat
en tijd begrijpt dat nu zal blijven

Weids

kleine stukken binnen dagen kleuren wit
het is geen leeg, maar vooral een anders
stilte vol herinneringen, een nieuw weids
voorzichtig zet ik stappen door nat gras

het frisse van de dag binnen minder licht
mijn ogen die nog slapen, moe van waken
het besef dat het slijt tot voorbij tevreden
waar iets schuurt soms over verder glad

Mijmerend

het is niet dat het anders was
dan al zo vaak gezien, die frisse wind
onder een felle zon, zo’n dag vol buiten
ik, daarentegen, herkende mij in niets
was het kwijt, alsof ik sliep, verdwaald
mijzelf niet goed meer wist
een natte herfst vlak voor grauwe zomer
met een grasland zonder groen
en één boterbloem, alleen
je rook genoeg, maar zonder te voelen
ik zal toch ooit weer eens – misschien

error: De inhoud is beschermd !!