Muur

Vanavond stond ik even stil
Voor dat ene huis
in Heerenveen
Waar ik met broertje en moeder
Ineens moest gaan wonen
Zonder vader en grote broer

Een knoop zat in mijn buik
Toen ik dacht aan hoe ik mij voelde
Alsof de bodem onder mijn leven verdween
Terwijl ik nog 6 lange weken
Naar een nieuwe school moest
Om groep 8 af te maken

Als naar een wrange film
Keek ik vanavond terug
Naar een kras op mijn ziel
Zonder iemand te verwijten
Maar in realisatie van het feit
Dat hier de muur ontstond

De muur die mij op de been hield
Sterker maakte dan ik was
Maar ook hard en cynisch
Koud, kil en gevoelloos

Om mij in de onzekere tijden
Vol verborgen verdriet
De tijd te geven
Mij in te stellen
Op dit nieuwe pad
Naar te snelle volwassenheid

Vogelvlucht

Mijn gedachten zijn zo dikwijls
Als een meeuw boven zee
Gedragen op de wind
Meegevoerd in overgave

Ik fladder doelloos mee
Heerlijk op denkreis
We zien wel waarheen
Zonder de vraag waarom

Vaak ook in zware strijd
Beuk ik mij door harde storm
Over woeste donkere golven
In gevecht met teveel vragen

Om uiteindelijk vermoeid
Op een ruige rots in luwte
Bij te tanken in overpeinzing
Over de zojuist afgeronde reis

Waarna ik de hoogte opzoek
En rustig zweef met inzicht
Doelbewust en zelfverzekerd
Terug naar mijn warme thuis

Zeezicht

In ritmes van vallen en bruisen
Zet de oceaan het denken zacht
En trekt de blik naar vertes
Voorbij een strakke horizon

Gedachtes over wat nog moet
Vervangen door over wat nog kan
Plannen gesmeed, ideeën gedeeld
Een oneindige bron van inspiratie

Tot de zon langzaam verdrinkt
In koud water lijkt weg te smelten
Wordt het denken langzaam dromen
In het schemer van de volle maan

error: De inhoud is beschermd !!