was je hier nu, in dit ver
dan ging je rustig zitten
haalde ik watt drinken
en sprak je honderduit
ik zou kijken en genieten
verlegen naar je lachen
blij zijn dat je hier was
totdat alles om ons sluit
Maand: juli 2023
Trek
de zachte haren op je huid
tel ik uit met elke kus
ze staren mij aan
laten weten
door te gaan
je vel vertelt
waar jij nog zwijgt
zucht je hapjes lucht
maar grijpt mij weldra vlug
Buiten
alle ramen netjes afgesloten
geen tocht en toch gevlogen
weggevlucht in onvertogen
onder hagen vol verzwegen blad
wroette jij naar wat er al niet was
wist ik maar waar nu je twijfel zat
schuil nooit in het eigen zacht
jouw breekbare verenpracht
breek uit – zweef op de lach
Leeg
het laat zich slecht aaien, wat leeg is
je roept luid dat je er altijd bent
maar in loze ruimte zonder muren
sterft dit weg over een kille vloer
hoe leg je armen om te groot gemis
geef je warm aan kokend water
blijf je vertrouwen tijdens vluchten
op een ooit eens stil ontwaken
Vorm
liefde kent alle vormen
ik laat de mijne los
laaf mij aan de ruwte
van stenen vloer
kras nagels kort
schrijf je neer in nat
tot aan verdrogen
en geheel verhard
Zoek
zal dit vergrijzen mettertijd
en vervliegen over water
of versmelten in een later
vanuit verleden zonder spijt
wat mis je
nu niet meer is
wat je vond
toen je niet zocht
Smaak
wie ze was werd gewist
tot aan nooit geweten
waarheid sprak in ogen
maar ze besloot ze
achter haar ware ik
klonk een harde klik
brak de sleutel af
ze slikte tranen weg
likte de droogte op
niets zou haar raken
nu bitter leek te smaken
Zin
wat niet zal slijten zijn de zinnen
ze zullen blijven, ik blijf ze schrijven
op zachte lijnen achter glas
in diepe krassen uit mijn zwartst
met laatste warmte uit het gat
waar ooit een blozend hart zat
ik zal het vullen met wat was
dan fraai verwoord verdrijven
met mijn zinnen die nooit slijten
Solo
hij liep zijn stappen in zijn hoofd het liefst
alleen, in stilte vaak, met de blik op eindig
ook op nieuwe paden lagen oude sporen
vandaag gaf kleur aan afgelopen dagen
een grijzig licht droeg inzicht in zich
met de zweem van eens te stellen vragen
Hoe
ik vraag mij wel eens af
wie ik zou zijn geweest
wanneer jij de afslag
in mijn leven had gemist
wat mijn nu dan was
en wie daar woonden
of ik het antwoord vond
op wat mij liet begaan