ze spelen tikkertje met tonen
zij die in het boven wonen
op takken dansen met het licht
dat wakker schrijft op mijn gezicht
Tag: ontwaken
Wakker
doorlopend zie ik je staan
zwijg je mij aan
en ik
verslik mij in het mij
ik zonder jou
wakker schrik
Goedemorgen
ogen slapen nog
nu ik de dag in stap
zuigen de stilte op
als droge sponsen
mijn hoofd verstomd
nog niet uitgedroomd
klampt zich vast
aan het nieuwe nu
Koffie
geluidloos dooft mijn gapen
en zit ik buiten met koffie in een stoel
ogen knijpen met het rijpen van de dag
laat mij hier met haar stralen waken
Moe
vellen kraken over oude ogen
ik ze langzaam open
lang ga lopen door de dag
die nog moet ontwaken
raap ik gefluister en gefluit
van tussen groen verscholen leven
onderwijl vergeten
hoe donker daarstraks was
Ruis
Voel hoe dit lijf lijdt onder deze dageraad
wenst dit wezen, nog even ongewekt verbleven
opgewekt gekwetter ongehoord, onverstoord
dus, houd even nog je grote bek!
rauwe bonken binnen warme stramme vezels vlees
liggen net zo heerlijk oud te vrezen
Vroeg
slaap vervaagt in ochtendgloren
waar het licht zo krachtig heerst
warmte schenkt als nooit tevoren
maar hete koffie vraagt mij eerst
Dromeland
meer minuten wil ik vinden
in de uren, deze nacht
staat de dag al op de drempel
net nu ik nog aan je dacht
Ochtendzeer
licht sluipt vertraagd
door donkere kamer
de dag lijkt aan de bal
onder grauwe sluiers
vol met natte winterkou
koffie warmt de handen
breekt oude ogen open
Protest
mijn hoofd wil maar niet open
blijft in donker verscholen
nu de dag al is begonnen
maar mijn slaap niet afgelopen
verstopt in deze dromen
onder dekens weggekropen