Moe

vellen kraken over oude ogen
ik ze langzaam open
lang ga lopen door de dag
die nog moet ontwaken

raap ik gefluister en gefluit
van tussen groen verscholen leven
onderwijl vergeten
hoe donker daarstraks was

Ruis

Voel hoe dit lijf lijdt onder deze dageraad
wenst dit wezen, nog even ongewekt verbleven
opgewekt gekwetter ongehoord, onverstoord

dus, houd even nog je grote bek!

rauwe bonken binnen warme stramme vezels vlees
liggen net zo heerlijk oud te vrezen

error: De inhoud is beschermd !!