de ochtenden als deze
ik was ze al vergeten
dat frisse licht
na de regen in de nacht
en dan alleen verstillen
een warme koffie vast
alsof het je hand was
op ochtenden als deze
mis ik je op mijn hardst
Mis
Tag: ochtend
Alles
hier met een koffie in de zon ontwaken
tussen klussen nog te doen, ik laat ze
laaf mij rustig aan het ochtendlicht
en doe gewoon even mijn ogen dicht
Vlug
ik luister naar de huiver
mijn wang op je buik
het is de stilte en
dan het zuchten
als ik even aan je ruik
het zoet van verlang
je draait je om
biedt mij je waken aan
het vuur, het ontbranden
we zweven voor we landen
verweven in het warme
van ons gelijk
Bijna
vanmorgen stond ik eindelijk op
met verwonderen waar ik lag
en hoe laat het eigenlijk was
na drie minuten pas
probeerde ik of ik je zag
tussen de flarden in mijn kop
Luister
ze zwijgt mij aan en luistert zacht
met mij begaan na natte nacht
lijk ik maar traag wat op te drogen
zij vergaapt zich aan mijn waken
kust mij het slapen uit mijn ogen
Koffie
ik had graag wat willen schrijven
met koffie in mijn hand die dampt
de morgen die zich aan mij warmt
zo tussen geheel alleen verblijven
Op
zo net na waken
ben ik alleen dat
pluk de dag vast
laat wat rest los
loop mijn zwijgen
droom naar later
Nat
van drup naar drup
droop de dag in mijn jas
likte mij wakker
langs stijve rug
ik wilde niet
al dit ontwaken
lag in gedachten nog
tegen je aan
Avonden
avonden zijn het fijnst als wandelaar
op de voet gevolgd door een frisse start
aan beide einden van elke dag
kleeft de stilte, de rust belicht in zacht
het vertraagde vanuit of naar de nacht
overdenken van momenten al gedroomd
of reeds beleefd, plannen speels te smeden
zonder meteen al dat noodzakelijk af
Vroeg
de dag zwijgt mij aan
lijkt te slapen
rust zacht
wiegend aan fris blad
na vertrek van de nacht
stilt hij verlegen
tussen groen
draait zich om
droomt nog even