ik had graag wat willen schrijven
met koffie in mijn hand die dampt
de morgen die zich aan mij warmt
zo tussen geheel alleen verblijven
Koffie
Tag: ochtend
Op
zo net na waken
ben ik alleen dat
pluk de dag vast
laat wat rest los
loop mijn zwijgen
droom naar later
Nat
van drup naar drup
droop de dag in mijn jas
likte mij wakker
langs stijve rug
ik wilde niet
al dit ontwaken
lag in gedachten nog
tegen je aan
Avonden
avonden zijn het fijnst als wandelaar
op de voet gevolgd door een frisse start
aan beide einden van elke dag
kleeft de stilte, de rust belicht in zacht
het vertraagde vanuit of naar de nacht
overdenken van momenten al gedroomd
of reeds beleefd, plannen speels te smeden
zonder meteen al dat noodzakelijk af
Vroeg
de dag zwijgt mij aan
lijkt te slapen
rust zacht
wiegend aan fris blad
na vertrek van de nacht
stilt hij verlegen
tussen groen
draait zich om
droomt nog even
Gevogel
het lijkt of ze rustig slapen nog
voor de dag in warm verschijnt
nergens driftig kwetteren
getimmer met de vinkenslag
de koolmees strooit geen tonen
tussen gemussel uit de heg
ik vroeg mijzelf zelfs even af
zouden ze hier wel wonen
Slaapkop
onderweg omsluit vanmorgen
ganzen vreten laatste resten zomer
jij ligt nog even voor je uit te dromen
nu ik zon deel met mijzelf alleen
Kil
ze zat te rillen
in het stille van de dag
onder natte sluier
een zachte huiver
alsof ze dacht
aan wat ze was
en wilde
Ochtend
hij was al wakker, de dag
een groet van een vink, goedgemutst
mussen kletsend in de heg
de liefde moet wel groen zijn
zouden ze weten wat ik denk?
laat mij inderdaad maar even
het hoofd klopt nog met de nacht
vertraagd, verpakt in flarden zwart
gekust door killig beven
Moe
in ruige ruit zit hij op de bank
sokken gepokt en gemazeld
zou hij onderhand wakker zijn
of nog hangen in een waas