zo net na waken
ben ik alleen dat
pluk de dag vast
laat wat rest los
loop mijn zwijgen
droom naar later
Op
Tag: wakker
Somber
het blijft gissen vaak, het somber
valt het binnen zoals inspiratie doet
zonder kloppen voor de deur staan
of voor je neus ineens met een hallo
naast je in het donker draait het om
ademt tegen je op, maakt je wakker
al denk ik eerder aan het overdenken
blijven graven in lagen losse aarde
ik wel wist dat het daar ergens lag
Horizon
je glijdt weg in de verte
het laatste licht vaart mee
achter ons morgen aan
de nacht mag voor ons waken
sterren sterk tezamen laten staan
naast een versgebakken maan
Ochtend
hij was al wakker, de dag
een groet van een vink, goedgemutst
mussen kletsend in de heg
de liefde moet wel groen zijn
zouden ze weten wat ik denk?
laat mij inderdaad maar even
het hoofd klopt nog met de nacht
vertraagd, verpakt in flarden zwart
gekust door killig beven
Ontwaken
vannacht hangt nog heerlijk om mij heen
omarmt denken onder donzen deken
takenlijsten scharen om mijn warme bed
slaan koude punt achter stoute dromen
Wakker
doorlopend zie ik je staan
zwijg je mij aan
en ik
verslik mij in het mij
ik zonder jou
wakker schrik
Morning after
nu de dag zijn ogen opent
slentert hij kalm door je haar
streelt jouw lijf tot ontwaken
ziet hoe ik naar je staar
we kleurden de nacht
met jou en met mij
verslonden de tijd
en vreeën ons vrij
gromden en gilden
verhit en bezweet
tot alles verstilde
om nooit te vergeten
Ochtend
de ochtend was er al vannacht
nu aangevuld met fluiten in het licht
gaat denken over naar enkel zacht
zucht prille zon over ons gezicht
Goedemorgen
ogen slapen nog
nu ik de dag in stap
zuigen de stilte op
als droge sponsen
mijn hoofd verstomd
nog niet uitgedroomd
klampt zich vast
aan het nieuwe nu
Koffie
geluidloos dooft mijn gapen
en zit ik buiten met koffie in een stoel
ogen knijpen met het rijpen van de dag
laat mij hier met haar stralen waken