We verlangden zo naar rode oren
Dito wangen en vingertoppen
Tenen die gilden van de pijn
Sneeuwvlagen
Die stiekem onder je sjaal kropen
Kraakstappen
Die je lieten ploegen en ploeteren
De winter lijkt te zijn vergeten
In hooikoorts weggesnoten
Maand: december 2019
Blubber
Met zompige zuigende stappen
Vandaag 4 uur lang en 20 kilometer
Door de diepe drek gestapt
En het was alsof het over wolken was
Kletsend over al wat speelt
In onze beide middellange levens
Zagen wij ondertussen en vooral
Ook alle kleuren groen en bruin
Die de bossen kleurden om ons heen
Alsof we even op mochten gaan
In een groot en machtig stilleven
Stil
Hoe mooi is de wereld
Die langzaam ontwaakt
In een lage winterzon
Worden bomen getekend
In gitzwart tegen gele gloed
Geeft de stilte gul
Gladde zwarte spiegels
Hoor je alleen de vogels
Genieten van alles
Net als ik
Stank voor bank
Daar zaten we dan ineens onwennig
Met een nieuw gezinslid in de kamer
Die ons voortaan bij zou staan
Als rots in de branding voor ons gezin
Hij was werkelijk prachtig om te zien
En ondersteuning was zijn kwaliteit
Maar we voelden ons toch vreemd
Alsof we iemand hadden verraden
Want op nog geen twaalf meter
Stond zijn voorganger nu in de kou
Na zeven zware jaren trouwe dienst
Denkstof
Vanavond in gezelschap van
Heerlijk eten en dito drankjes
Sprak ik uren met mijzelf
Van halverwege mijn leeftijd nu
Kon meedenken met de vragen
Die dan door je hoofd heen spoken
Wanneer je op de drempel staat
Van keuzes die je toekomst kleuren
Mocht ik delen wat ik nu weet
Mogelijk anders had in kunnen vullen
Zonder spijt te hebben echter
Van de besluiten destijds gemaakt
Alsof ik in gesprek met mijzelf
Voor een spiegel van destijds
Terugkeek in mijn eigen ziel
Deelder
Jij gaf aan dichten je unieke draai
Door er jezelf als hoofdpersoon
In al wat je was aan te verbinden
In je zwarte pak met scherpe tong
In volle snelheid vol harde humor
In prachtige topsport met onze taal
In je Rotterdamse kracht gesproken
In een hang naar een duister vroeger
Aan gene zijde zullen wij je missen
Maar zul jij de hemel en hel verlichten
Door er je jazz te blijven spelen
En er je gal te blijven spuwen
Duister
Met niets om mij heen
Dan eigen ademhalen
Dwalen gedachten
Zweven vage beelden
Over plannen voor morgen
Verhalen van vroeger
Stap ik kalm aan boord
Van verre dromenreizen
Of vlieg in lange leegtes
Tot mijn blaas mij wekt
En ik in snelle treden
Als verdwaasde blinde
Op weg ga naar de wc
Kopstaart
Wie doet je wat
Wat wil je dan
Dan help ik je
Je kunt het wel
Wel moet je beslissen
Beslissen is alles
Alles wat je wilt moet je doen
Doen is uiteindelijk kunnen
Kunnen is wie je bent
Zorgeloos
De westenwind raast boos
Brengt donkere wolken vol zorgen
Ver weg van hier en nu
In de luwte van de zon
Porto
Ingecheckt en uitgeblust
Maar weer klaar voor vertrek
Naar het mooie Portugal
Waar vriendelijkheid
Eenvoud en kwaliteit
In harmonie samenleven
Als Nederlander leer ik hier
Dat gejaagd bestaan niet goed is
Je juist vaker de tijd moet nemen
Voor de ware waarden in het leven
Vriendschap, familie, eten, drinken
En ruimte voor een goed gesprek