ongestelde vragen
vragen om begrip
gerustgesteld
door het antwoord
van de glinstering
één kort ogenblik

ongestelde vragen
vragen om begrip
gerustgesteld
door het antwoord
van de glinstering
één kort ogenblik
kleine passen slepen huiswaarts
dwars door velden vol vertier
over lege laatste loodjes
tot aan precies hier
troebel blikt vroeger
blijkt verleden
in alle beelden
stil te beven
kijkt je aan, verstikt
nooit vergeten
je drupt ook weer, in deze lange nacht vol open ogen tussen diepe zuchten steeds zacht op mijn brakke lekke dak,
irritant en rustgevend tegelijk
loop jij in lange lome banen langs dit vege versleten rimpelige lijf, als loze tranen of doffe parels vol angst,
koud en verfrissend eveneens
verdwijn je dan plompverloren met een plons snel weg in de verborgen diepten waar ik gelukkig met of zonder wie dan ook nog nooit was, op vage laffe afstand gehuld in de zwavelige dampen van het ontwijken zoals ik je jouw nu eenmaal ken
en rode ogen beide tenten sluiten
was ware liefde waar
ware liefde waar was
liefde waar was ware
waar was ware liefde
was ware liefde waar
zacht spijkert zij denken
aan gescherpte nagels
op een magisch rijtje
hervonden woorden
wenken verlegen
steeds dichterbij
waarheid nadert
lacht onbegrepen
sleept haar teder
aan haar haren
streelt de twijfel
laat denken vrij
ik voel wel hoe je naar mij kijkt
pedant, alsof jij niets mankeert
met jouw perfecte veren prijkt
ik voel wel hoe je naar me kijkt
terwijl afwijkend nu juist verrijkt
voelt aberrant zijn nooit verkeerd
ik voel wel hoe je naar mij kijkt
pedant, alsof jij niets mankeert
dagen draaien door in deze nacht
waar teveel vragen mij bejagen
ik ooit de waarheid nog verwacht
dagen draaien door in deze nacht
ik hoor weer hoe je schamper lacht
jij die je zo zwaar wist te misdragen
dagen draaien door in deze nacht
waar teveel vragen mij bejagen
tart dapper haar lot
kleurt lente met fraai gezang
onder wakend oog
zoveel woorden die nog wachten
op hoge stapels in mijn hoofd
over hoe wij ooit samen lachten
zoveel woorden die nog wachten
blijven hier zweven in gedachten
nu jij ze toch niet meer gelooft
zoveel woorden die nog wachten
op hoge stapels in mijn hoofd