denken scheert over het glooien
kleurt lange uren vol met staren
met het lelijke en mooie
van alle afgelopen jaren
het alleen en ongezien ervaren
naast het geven en het delen
mijzelf verdelen en vergeven
zowel verarmen als vergrijzen
tot ik naar mijn niets verdwijn
wie houdt van mij nu ik hier rijd
Tag: onderweg
Verreden
gevangen in het onderweg
tussen aankomst en vertrek
zwijg ik mijzelf aan – ouwe gek
somber grijs gehuld in vragen
telt de dagen, blijft ze dragen
dwars door levens zonder juist
losgeslagen zonder thuis
Spat
met de haas op de koplamp
spatte alles wat zo warm was
nooit naar verleden leek te gaan
toch in haar eindig uit elkaar
net nu de maan zo mooi zweeg
vanavond, vretend aan het zwart
tussen de lijnen door gegleden
lag nu haar rood daar in een plas
Eindig
kleine passen slepen huiswaarts
dwars door velden vol vertier
over lege laatste loodjes
tot aan precies hier
Zwerver
Laat mij
verdwalen
in verhalen
zonder slot
in het midden
blijven tot
onderweg voelt
als mijn lot