mag ik weer eens baden
met alle asgrauwe vellen
het schelle licht aanbidden
buiten zinnen dat beminnen
wat zozeer mistte, hierbinnen
blauwe frisse wijdse luchten
ruilen dit voor huilend kilwit
bedompt plafondbeton alom
Maand: maart 2021
Kriebels
naast vele sterren in je ogen
verschijnt de lentewens
ondeugd verscholen
achter streng glas
kleed ik je huid
in onverhuld
warmen
lijven
hier
nu
Zin
Is er nog meer
van wat je gaf
het voelde goed
Is er nog meer
het voelt zo fijn
dat wat je doet
Is er nog meer
van hoe jij leeft
het smaakt zo zoet
Inspiratieloos
Deze dag kan bij het vuil
grote strik erom en weg
mijn doorgaans positieve zelf
vraagt waarom ik dit nu zeg
ach soms zit het een keer mee
en dan heb je weer eens pech
mijn associatieve brein zit vol
vandaag volledig van de leg
dichters brein sloeg op de hol
zelfs de rijm ineens verdwenen
Leesbril
door zacht
schemerlicht
verslagen
druipt scherpte
in ervaren ogen af
beschaamde tranen
blazen een stilte aftocht
via rimpelende wallen
kapot op verloren zicht
tot ik Hem op neus zet
alziend en magistraal
plus 1.00
Schrijfzin
Onder de sterren huist mijn thuis
warmt mijn hart in mooie woorden
ik hier vertraagd door denken suis
smelten daar samen waar ze horen
Overgave
geef jezelf nu ook eens even
laat jouw ik maar rustig zien
verschuil je niet, dit ene leven
twijfel nooit, geen één misschien