Penibel

rauwe nagelranden klauwen plots
langs veel te nauwe wanden,
vertrouwend op de pezige kracht
in deze oude handen,
ruwe rafelige vellen beven bloedend
nu dit leven, voor heel even,
ineens zo eindig is gebleken
zullen mijn vrije val voorkomen
naar een zeker sterven
daar beneden

Autobahn

Zo was ik vandaag ineens bijna dood
Met 120 kilometer per uur nog wel
Ineens door een plensbui overvallen
En met een ongeval voor mijn neus

Mijn hersenen namen het over
Van mijn vrijdagmiddag gevoel
En stampten keihard op de rem
Pompende dan wel te verstaan

Vervolgens stuurden ze de auto
Rakelings langs een grote Audi
En een platgereden Porsche
Zigzaggend ontsnapte ik nipt

En het was droog in fel zonlicht
Twijfelend nog om te keren
Maar levensgevaar was daar
Langzaam op weg huiswaarts

In het uur wat nog moest gereden
Dankte ik de engel op mijn schouder
Ik was duidelijk nog niet aan de beurt
En mag nog op vakantie eerst

error: De inhoud is beschermd !!