een paar laatste zinnen
voor het slapen
omdat ik de zin niet heb
ondanks gapen
en mijn zinnen verzet
in leeg van lakens
droom ik mee op de zin
van zijn
Tag: slapen
Slaap
waren we nog maar daar
daar waar denken slaapt
gedachteloos dralend
door verzonnen verhalen
over donkere wegen
naar onbegonnen dagen
Slaap
verpakt in flarden van gedachten
tikt de nacht mij op de schouders
zweven zorgen op dromen elders
komen nieuwe pas weer morgen
Tuk
Binnen
in de stilte
slaat de regen
hard op ruiten
buiten
fluit de wind
koude woede
door kieren
nu mijn ogen
even sluiten
Schemer
Vuurrode lucht
blikt terug
naar avonden
die weigerden
te verdwijnen
in de nacht
bleven hangen
in de vele kleuren
van de liefde
Moe
Zo wat ben ik moe
Ik kan wel tweemaal slapen
Helaas kan dat niet
Slapeloos
Wakker in pas bevallen nacht
zit ik maar een beetje tussen niets
in gedachten overal te zijn
Door mijn hoofd lopen
zeven sloten tegelijk te lonken
in lichte strakke spijkerbroeken
gevuld met bruinverbrande benen
Krullenbossen hypnotiseren
deinend twee argeloze kijkers
die vanuit mijn kassen stuiteren
op koude tegelvloeren
verdwijnend in het duister
Vertragend ademhalen verklapt
vermoeid hoofd via rappe treden
gapend af te willen dalen naar
onmogelijkheden van de slaap
Moe
Mijn lijf heeft het probleem
Het hoofd bij te benen
En geeft dat netjes aan
In seinen naar mijn brein
Die terugkaatst naar beneden
Niet al te zwaar te tillen
Aan kleine scheutepijnen
En vermoeide spieren
Maar de dag vooral te plukken
Zolang hij nog blijft komen
Het leven is niet ontstaan
Om slechts uitgerust te zijn
Ontwaken
De dag ontwaakt
En ik lig
Verstrikt in dons
Waar ben ik
Getoeter buiten
China dus
Lange dag
In het verschiet
Warme douche
Slaap spoelt weg
Snel ontbijt
Tussen luid geslurp
De zon geeft gul
Chaos verschijnt
Nieuwsgierig
Stap ik naar buiten