ze krassen dwars door de kamer
waar ik staar, zwijg en luister naar
door nagel over snaar beschreven
zo klinkt bitterzoetst onbegrepen
voelt minzaam dwalen door gemis
vinden vingers zuiver onbestemd
Tag: muziek
Roeka
het leven rauwt vanuit je huig
trekt aan losgebroken tranen
ruikt naar laatste lege glazen
streelt vertederd oude snaren
Hendrix
in het donker op de bank
krassen zijn nagels over snaren
weten mij iets te bedaren
denken gedempt tot staren
met elke klank
Jimi
kon ik met mijn iets te lange nagels
een van pijn vertrokken blik
ook deze nooit gevonden noten ooit nog maar eens oprapen
pikken of plukken met slechts deze zes strakgespannen snaren
tranen dweilen op ineengestorte knieën
in bloot bezwete bast vol getatoeëerde herinneringen
voor een, in blauwe waas van uitgewasemd tabak, vermist publiek
hangen aan dit tijdloos verdwalen in scheurende klankenbrij
woorden vinden door ze enkel liefdevol of harteloos te beroeren
met de rauw geleefde klauwen aan mijn kromgetrokken koten
Pieker
gedwee dobberend
danst dwaas denken
dwars door duffe kop
op het ritme
van een vergrijsde blues
vol krassen, met luide tik
vanuit overleden tijd
Ode
Cohen
laat loze slaap
mistig verder drijven
door verstilde kamer
koffie spoelt
haar helder licht
door lome oude ogen
in de broze start
van deze dag
Neil
Neil Young draagt een
van pijn verwrongen stem
door deze drijfnatte dag
Een zware zwarte deken
trekt ook laatste kleuren
uit deze kamer, vult haar
met zachte klanken van
teder beroerde snaren
Dans
Het moment dat de bas
je hard bij je ballen grijpt
begrijpt het hele vege lijf
stilstaan vergaat stilaan
in volledig meegaan
opgaan in een bestaan
van dat begrip van het ritme
de dans in het harde duister
waarin ik slechts nog luister
naar de driften van het hart
Amy
In lange ademhalen
strelen woorden
mijn oor
Haar stem steelt
oude vergeten tonen
die prachtig krullen
van de pijn
Nagels zetten zich
in mijn onderrug
als wij dansen
op reis deze nacht
Neem je mij mee
aan vingertoppen
als woorden
eenzaam kabbelen
door deze kamer
mijn ziel raken
Nootnood
Stilte klinkt soms zodanig hard
Dat je hem niet kunt verdragen
Je lichaam schreeuwt om noten
Jankende snaren die snijden
Blazers die bevrijden
Die pijn weten te vertalen
In een notenrijm die schuurt
Die merg en been splijt
Alleen blues en jazz geeft
Waar ik naar verlang
En eist onvoorwaardelijke
Eeuwigdurende liefde retour