onder vijftig tinten grijs
breekt de dag langzaam door
geeft zij mij waarom ik vraag
kom ik dichterbij dan ooit
Bui
Tag: regen
Mute
door stil verdriet gestapt vanavond
haar tranen liepen over mijn goorteksjas
net nu ik weer een beetje vrolijk was
mijn piekeren een uur op mute stond
Snik
huil ik mee
met het gejank van buiten
wat om mij opvalt
enkel raakt op rubberjas
druilerig snikt bloeien
vanuit doorweekte knop
die maar nooit verbreken mag
in teer verlokken
sleept mijn ijdel hopen voort
bedreigt door zware sluier
tot aan fel verlicht gevonden
Noodweer
doe mij nog een nacht met jou
zoals je slaat tegen de ramen
schittert, dansend onder wolken
verbitterd denken dendert door
dondert met een luide lach
tot kille tranen tikken
nu je wegsluipt in de dag
Grijs
met de stilte
kruipt het grijs
deze avond aan
boven vult zich
loom en traag
met natter later
Bui
de hoop vervloog
kroop donker, onder
nu zwijgen sprak
over gele velden
tegen takken
die hangen
tot water valt
op vettig groen
Tuk
Binnen
in de stilte
slaat de regen
hard op ruiten
buiten
fluit de wind
koude woede
door kieren
nu mijn ogen
even sluiten
Guur
Grauwe as kucht lucht grijs
laat haar janken, zomers vol
Troost wordt nooit gevonden
Neil
Neil Young draagt een
van pijn verwrongen stem
door deze drijfnatte dag
Een zware zwarte deken
trekt ook laatste kleuren
uit deze kamer, vult haar
met zachte klanken van
teder beroerde snaren
Sluier
Regen daalt vertraagd
Laat ons droogte vergeten
Fris groen verschijnen