beslagen ruiten huilen luid
van het donker buiten van zojuist
druipend drink ik op jou en
ik damp je uit, zo lijkt het
adem stilte in, een pril begin
vind weer een midden in dit mij
en schrijf op glas wie je was
Tag: regen
Goretex
hij hing aan een haak
ergens achteraan
water- en winddicht
blauw met grijs
gedragen over lagen
op dagen zoals deze
grauw, waterkoud
vol regenslagen
jarenlang gedragen
tot aan uitgekeken
afgedaan
voor in de tuin alleen
hij was een oude jas
die je nooit weg doet
niet dat je hem nodig hebt
omdat hij ooit zo lekker zat
Nat
regens bleken lijnen
ingedroogde ongelogen
nooit vergeten tranen
ze liepen over daken
drupten op de lakens
gutsten van de haren
voor de ogen van zij
zij die niet slapen
rare vogels vlogen hoger
leken lichter zonder donker
zagen zon en sterrenfonkel
dronken flessenvol vertier
ze zagen zonder vragen
droegen zonder klagen
keken zichtbaar in elkaar
verbonden in gevonden
deze dichters waren daar
Bui
onder vijftig tinten grijs
breekt de dag langzaam door
geeft zij mij waarom ik vraag
kom ik dichterbij dan ooit
Mute
door stil verdriet gestapt vanavond
haar tranen liepen over mijn goorteksjas
net nu ik weer een beetje vrolijk was
mijn piekeren een uur op mute stond
Snik
huil ik mee
met het gejank van buiten
wat om mij opvalt
enkel raakt op rubberjas
druilerig snikt bloeien
vanuit doorweekte knop
die maar nooit verbreken mag
in teer verlokken
sleept mijn ijdel hopen voort
bedreigt door zware sluier
tot aan fel verlicht gevonden
Noodweer
doe mij nog een nacht met jou
zoals je slaat tegen de ramen
schittert, dansend onder wolken
verbitterd denken dendert door
dondert met een luide lach
tot kille tranen tikken
nu je wegsluipt in de dag
Grijs
met de stilte
kruipt het grijs
deze avond aan
boven vult zich
loom en traag
met natter later
Bui
de hoop vervloog
kroop donker, onder
nu zwijgen sprak
over gele velden
tegen takken
die hangen
tot water valt
op vettig groen
Tuk
Binnen
in de stilte
slaat de regen
hard op ruiten
buiten
fluit de wind
koude woede
door kieren
nu mijn ogen
even sluiten