Maand: november 2022

Stap

ik leg met de top van mijn vinger
de lok over je schouder zacht opzij
hij valt traag in de diepte van je rug
die in de schemer voor mij staat
we kunnen niet meer terug

enkel verder in verkennen
van dit barbaars verlangen
hoe wij straks voelt
hoe het ons smaakt
en het nu bijzonder maakt

Boom

hier besta ik mijn lijdzaam zijn
met de wortels diep in deze aarde
verschijnt een dag met wat hij is
accepteer ik wat hij mij ook geeft
beleef hem alsof het mijn eerste
of allerlaatste uur is – gelaten
in de verte zal komen wat komt
verdwijnt de twijfel met de vogels
naar het mij onbekende later

Water

ik zag mijn mij pas
na jouw weerspiegeling
van wat ik was, ooit wilde zijn
ondank grijze sluiers
voor mijn ogen, zilte tranen
onderbraken mijn vermogen
nog te geloven in al
wat zat verscholen
in ineengedoken schuilen
voor mijn eigenlijke ik
de kracht van licht
hoog boven alles wat er is
liet oud verdriet drogen
mijn fier opstaan
op weg te laten gaan
naar waar ik ooit zal komen

error: De inhoud is beschermd !!