Tijd zakt tussen tegels weg
vangt men niet met regels tekst
sijpelt slechts per zere tel
tot sterven ons de waarheid zegt
Tijdig
Tag: leven
Doorleefd
troebele blik bekijkt dit lijf
oud vlees in verslapt vel
zoveel versleten onderdelen
vertellen krakende verhalen
met scherpe scheuten pijn
gadegeslagen door die kop
die kop vol grijze haren
spreken zijn rimpels boekdelen
over de harde lach, het verdriet
van de vele uren ongeslapen
de trieste ogen van een kind
Hier
Dit bestaan
niets meer dan
een trage sprong
naar de dood
Blijf tot die tijd
in vrijheid zweven
wat telt nastreven
door dit eindig leven
Dit bestaan
waarin er niets
meer moet dan
gelukkig sterven
Boekenwurm
Leven is lef
onbegrepen
In perspectief
fijn geslepen
Leven is lezen
tussen regels
het grootse zien
in het kleine
Lezen is leven
van elkaar leren
verschil waarderen
in nobel streven
Ademloos
Achter mijn eigen denken aan
probeer ik vat te krijgen
op wat er leeft, in eigen mij
Ren ik mijzelf te vaak voorbij
Door open bloemenvelden
dicht gedoornde struiken
Langs woeste branding
waar de zon zo mooi verdwijnt
Door de stilste bossen
over de hoogste toppen
waar in verste vertes
wolken overdrijven
Vergeet ik juist hier stil te staan
blijf maar in gedachten rennen
naar verloren adem happen
achter mijn eigen leven aan
Leef
De tijd grijpt graaiend om zich heen
bij het harde draaien van de aarde
laat ons leven, door seizoenen razen
onze dagen hier zo snel verstrijken
laat ons met zekerheid sterven
vol spijt, verlangen of tevreden
Ooit
Ooit volgt ook mijn zeker sterven
nooit zal ik mijn dooie zelf vergeven
al dit moois te vergeten,
voorbij te zwerven
Vergooien wat mij is gegeven
vooral niet als prooi te leven
gekooid onderkoeld en geketend
Ooit volgt ook mijn zeker sterven
Geniet
Ik pluk de dag
omdat het kan
omdat het moet
Het er toe doet
Vriend
Vanmorgen sloeg de kilte toe
Jij bent niet meer bij ons
Ineens zomaar gestorven
Op weg naar je grootste avontuur
In je Schotse harnas “so to speak”
Jij, die de kunst van leven zo begreep
met wie ik altijd zo verschrikkelijk
veel heb mogen schaterlachen
Jij, voor wie humor zuurstof was
en die overal alleen de kansen zag
Jij, voor wie genieten alles stuurde
en die zijn leven al leefde
alsof het je laatste dag was
Bedankt voor jouw jou zijn
je vriendschap
In memory of a dear mentor and friend: Ken Law
“Rules and regulations are made for the guidance of wise men and the blind obedience of fools”
Moe
Mijn lijf heeft het probleem
Het hoofd bij te benen
En geeft dat netjes aan
In seinen naar mijn brein
Die terugkaatst naar beneden
Niet al te zwaar te tillen
Aan kleine scheutepijnen
En vermoeide spieren
Maar de dag vooral te plukken
Zolang hij nog blijft komen
Het leven is niet ontstaan
Om slechts uitgerust te zijn