laat mij je warm zijn
ik ben er voor gemaakt
een laatste laag
voor het in kilte overgaat
ik sluit het buiten
ben de schil die voor je waakt
lig hier op deze stapel
voor als het vriest en kraakt
Maand: mei 2024
Nooit genoeg
teveel van jou zal er nooit zijn
zomers vol lijk jij te stralen
je plukt het fruit voordat het valt
teveel van jou kan er nooit zijn
je geeft jouw veel zo gul en graag
weet hoe je lentes bij je draagt
teveel van jou mag er nooit zijn
je bent wat de seizoenen maakt
het licht wat schittert over water
maar als het donkert, sluimert, stilt
en het teveel blijkt wat jouw raakt
pak dan gerust mijn hand vast
totdat het weer beter gaat
Regendans
de drempel houdt mij tegen
hangend tussen schuilen en buiten
rits ik dikke trui tot sluiten
stap dapper door de drab
het voelt als thuis
van kou op de huid
tot aan natte kus
luid zonder luister
Meer
doe een onsje meer met jou
geef jouw duimendik belegen
ga mee dansen door de regen
laat mij verstijven in je nauw
pluk wilde dagen tot aan been
kluif ze af en spuug ze uit
ik lik jouw vingers tot besluit
sla jij al je altijd om ons heen
Goretex
ze liep over mijn jas, in trage pas
de traan die er nooit was
bleef verborgen tussen velen
overvallen door de regen
zal dit wel drogen en vergeten
en kan ik er ook weer tegen
Onzeker
hoe het knagen kan vanuit de buik
alsof maden paden banen onderhuids
naar adem smakkend vreten ze volluid
duiden op wat zich slinks verschuilt
een immer onbestemde huiver
Slapen
je ziet haar staren, de schemering
streelt je toch al gouden schittering
in laatste resten licht
vlak voor verhuizen naar de nacht
vult ze jou met al haar zacht
en doet beide ogen dicht
Alles
je bent de dagen die maar duren
korte nachten vol van laatste glazen
opstaan in onafgemaakte dromen
die wolkenvegen als penseelstreken
terugrollende kiezels aan het strand
trillend licht boven rimpelend water
de zoen die om meer blijft vragen
je bent eenvoudigweg nooit af
leeft je nu tot in ons later
Klam
ik kwam zacht
over je teder gekropen
je hield mijn hard vast
tot ik vast zat
in het strak
je warme nat
verlost van ballast
geven we over
en laten we los
verloren in bekoren
luid te horen
hoe al het wij past
in dit tezamen
Nu
waar nu voor het grijpen ligt
moet later nog maar blijken
neem het in je op
en jou omarmen
verrijken mettertijd