van die koude vlagen
steeds vaker
gaan ze mij voorbij
naar zomers later
ze draaien niet
dat zou dralen zijn
maar verwaaien
Tag: herfst
Licht
het was er altijd al, na de zomer
verdwijnen met het licht in korte dagen
nachten vol van twijfelen en draaien
alsof in donker denken luider klinkt
het zal wel bij mij horen, het dwalen
ik zoek het op zonder willen vinden
kruip eronder en kijk het verslagen aan
laat mij vallen in haar grijpen
Herfst
hij kruipt over mijn rug, de herfst
brengt bleek terug waar bruin zat
ruilt luide lach met oude tranen
graaft naar onderhuidse vragen
Blad
laat mij het blad zijn
verdorren in de wind
tot pap verbruinen
laat mij het blad zijn
eenvoudig op, gedaan
tot mest vergaan
laat mij het blad zijn
in niets vergaan
een herinnering
Schemer
nu de dag zijn oog verkleint
kil wintergemoed verschijnt
zal de geest gitzwart verdwijnen
op zoek naar mijn geheimen
Snik
huil ik mee
met het gejank van buiten
wat om mij opvalt
enkel raakt op rubberjas
druilerig snikt bloeien
vanuit doorweekte knop
die maar nooit verbreken mag
in teer verlokken
sleept mijn ijdel hopen voort
bedreigt door zware sluier
tot aan fel verlicht gevonden
Guur
Grauwe as kucht lucht grijs
laat haar janken, zomers vol
Troost wordt nooit gevonden
Zon
Warm mijn bleke wangen op
geef de laatste restjes licht
met je zomerkracht
voor je onverwacht
verdwijnt uit mijn gezicht
Circulair
alles sterft, opnieuw geboren
kracht van licht als dirigent
dans in cirkels, de seizoenen
waarvan jij de mooiste bent
Wintertijd
Huil niet
wees gerust
al sterft alles
om jou heen
Zomerhitte
uitgeblust
is dit de herfst
die jou hier kust
in duister knuffelt
met storm verpakt
Voel je niet alleen
Met een goed boek
de kaarsen aan
komt jij hier weer
doorheen