Mijn scrotum en ik zijn de beste vrinden
die je maar kunt vinden
vandaag hebben we ruzie
Hij is namelijk niet zo van wandelen
Ik zelf daarentegen zet graag mijn beste beentje voor
De eerste tien kilometer hoor ik hem nog
vrolijk met mij meezingen vanuit het luchtig donker
Rond de vijftien wordt het stilletjes beneden
Gevloerd door reisziekte
Ik bid dat spugen ons bespaard blijft
Boven de vijfentwintig wijzen rooksignalen
uit broekzak op een fel branderig gevoel in de liezen
Afstand houden is ook hier de enige remedie.
Wijdbeens verslaan we de laatste kilometers
aangestaard door hoofdschuddende voorbijgangers
Tag: humor
Dorredood
Zwart,
ingekleurd met humor als een scheermes
uitgefloten door de liefde van een betoverend buiten
druipend van cynisme strak in rijm verpakt
de schaduw van lijdend leven
in het licht van de schaterlach
inspirerend
tot mijn laatste dag
Vriend
Vanmorgen sloeg de kilte toe
Jij bent niet meer bij ons
Ineens zomaar gestorven
Op weg naar je grootste avontuur
In je Schotse harnas “so to speak”
Jij, die de kunst van leven zo begreep
met wie ik altijd zo verschrikkelijk
veel heb mogen schaterlachen
Jij, voor wie humor zuurstof was
en die overal alleen de kansen zag
Jij, voor wie genieten alles stuurde
en die zijn leven al leefde
alsof het je laatste dag was
Bedankt voor jouw jou zijn
je vriendschap
In memory of a dear mentor and friend: Ken Law
“Rules and regulations are made for the guidance of wise men and the blind obedience of fools”