doe mij een gebroken been
kneus mijn enkel of breng mij enkel
een flink beurs na harde tik ineens
vloer mij en laat mij garen in mijn sop
deze koek is doodeenvoudig op
breng mij de slaap alleen en
nooit meer ergens heen
Op
Tag: rust
Niksen
bleef het maar zo gewoon
en nooit meer anders
beetje zitten in de tijd
dat je deze woorden schrijft
en het dan daarmee is gedaan
Vroeg
overtollig denken
schenk ik de nacht
al was deze dag
nog niet uitgedacht
de verdiende slaap
die ik nu ga halen
zal mij rijkelijk
terugbetalen
in kracht
Vrolijk
Nu de dag rust
de twijfels duidt
haar stilte kust
de hemel sluit
mijn zorgen sust
het denken uit
ik onbewust
dit deuntje fluit
Rust
Wanneer jou de adem wordt ontnomen
van alle dingen die nog kunnen komen
nog moeten worden ondernomen
je de slaap mist om te dromen
dan is het moment nu daar
afstand nemen een must
jij verdient gewoon
nu even rust
adem in
en uit
in
.
Tijd
tijd vergaat met de wind
vervliegt in de thermiek
loopt door je vingers
druipt van je voorhoofd
vang haar met je ogen
sluit momenten in je hart
kies de mooiste woorden
opdat tijdig eeuwig wordt
Vermoeid
Ragnar was wel toe aan het weekend deze vrijdag. Een hele week hectiek achter de kiezen met te weinig tijd om even achterover te leunen. Broodnodig soms voor het leiden van zijn volk en het werken aan noodzakelijke plannen voor de middellange termijn.
De dag plukken is wat hij wilde, maar door de drukte van het moment geleefd worden bleek wat het was. Een flinke hoorn vers gebrouwen mede brengt uitkomst naast een diepe ademhaling
Onrust
Je ogen dwalen door de kamer
op zoek naar vrede in het lijf
tot je thee voor je ziet dampen
Je hart een eerste slok omarmt
Rust
Ragnar moest even iets afstand nemen van alle hectiek in zijn leven. Van alle kanten werd hem om visie en keuzes gevraagd. Het was alsof er wespen om zijn hoofd vlogen de hele dag. Om zijn volk te dienen moest hij terug naar afstand en overzicht. Hij beklom de hoogste fjord rondom Kattegat waar de zomer het stokje begon over te dragen aan de frisse wind van de herfst. Hij ademde haar in met zijn ogen gesloten richting horizon. Hij proostte in gedachten zijn hoorntje koude mede naar Thor en het ongrijpbare leven
Stil
Bruisend brein verlangt noodzakelijk zwijgen
Lucht gaat binnen op zoek naar vragen
Stuurt ze buiten, ver weg van hier
Stilte behoeft mijn aandacht
Ruimte neemt plaats
Geeft inzicht
Inspiratie
Hier
Nu