jouw oude vingers
in mijn hand
toen je kneep
en ik begreep
langzaam liet jij
ons leven los
bevrijd van pijn
mocht jij nu gaan
en ik alleen
achtergelaten
in verlangen
naar mijn einde
Tag: dood
Sterven
kilte vult beide kamers
van de motor der liefde
klopt nog, diep verscholen
onder oude lappen levensles
bekrast, verscheurd, bevlekt
met roekeloze avonturen
verrookt en verdronken
in laveloze avonduren
tot enkel nog schimmen
van verleden overbleven
dit hart hier nu zo versleten
geheel tevreden traag afgegleden
langst de gladde scheve treden
van een zeker sterven
Gemist
De dag zwijgt nog even
bekijkt me kil, ietwat onwaar
in vergrijsde halve kleuren
stuurt gedachten daar
waar je zo wordt gemist,
in wie jij voor mij blijft
D-day
Tieners komen een ruige zee uit gekropen
rennend tussen nog warme kameraden
vol rode kogelgaten
Paniek schreeuwt hen vlug terug
te zwemmen naar alweer
teruggekeerde schepen
Het zal hier verzuipen blijken
of de drogere dood vinden
op het grote rode strand
Zoveel mannen lijken
die over elkaar vallen
tot doodse stilte volgt
Hier
Dit bestaan
niets meer dan
een trage sprong
naar de dood
Blijf tot die tijd
in vrijheid zweven
wat telt nastreven
door dit eindig leven
Dit bestaan
waarin er niets
meer moet dan
gelukkig sterven
Op tijd weg
het is maar goed
dat jij dit nieuwe normaal
niet mee hoeft te maken
tijdig ontsnapt
nooit gevangen
zo gemist
Roofdier
Met haar prooi in zicht
onhoorbaar aangeslopen
tot aan snelle dood
Slak
betrapt
kijkt zij naar mij
met zwaar betraande
opgestoken ogen
duurzaam ingerichte
huis op eigen schouders
tot natte duigen geprakt, per abuis
met medeweten van
rubberzool
Ziel
Een klein plakje
van jouw mooie ziel
ligt bloedend
op de mijne
onderweg naar
mijn zekere dood
Muis
Hoog de bomen over
kwam een spitsmuis
aangevlogen
Ik kon het niet geloven
De twinkeling in zijn ogen
Met die hele blijde blik
Had hij toch zoveel schik
Liet hij zelfs een luide kik
Daar dan toch de schrik
Een grote kromme bek
Haar poot om muizennek
Ineens zo pijnlijk strak
Voor hij in tweeën brak