Ziel

ziet de onuitgesproken woorden
dwars door verslapte praatjes
spitst haar altijd wijze oren
zonder wat te hoeven horen

Maakt je wakker
met een schok maar
weet je weer te sussen
wanneer jij de slaap
niet weet te vangen
jankend op het kussen

is wie jij was, loopt met je mee,
neemt jou in haar oude handen
op weg naar wie je weet dat je bent
voordat jij dit al kunt bevatten

Halve ik

Alsof een halve ziel ontbreekt
sluiten mijn ogen langzaam
in weer een donkere nacht
eenzaamheid valt over mij
als een kille dunne deken
Vanuit de diepte kom jij
doordrenkt in de bloederige kleding
die je droeg, toen ik je verloor
zonder afscheid
We praten in deze dromen over
gedachten die we zouden delen
als jij niet was verdwenen

error: De inhoud is beschermd !!