Hoog de bomen over
kwam een spitsmuis
aangevlogen
Ik kon het niet geloven
De twinkeling in zijn ogen
Met die hele blijde blik
Had hij toch zoveel schik
Liet hij zelfs een luide kik
Daar dan toch de schrik
Een grote kromme bek
Haar poot om muizennek
Ineens zo pijnlijk strak
Voor hij in tweeën brak