gaap vaak
zat op de bank
naast knikkebol
vroeger jonguh
nachten door
weet je nog?
oud
Tag: vroeger
Ragnar
Ragnar dacht aan de zorgeloze tijd van kind zijn. Lange dagen bestonden daar zonder einde en slechts gevuld met liefde en plezier.
Rennen langs het ijskoude water van de fjord waar een schaterlach wel vier keer te horen wat. Waar en waarom was hij zijn kind zijn verloren?
Was dit weggespoeld met al het bloed wat vloeide in een zucht naar roem een rijkdom waar de dood en geweld als dagelijks brood werd verslonden?
Een buizerd hoog boven hem schreeuwde bevestigend en stortte zich op een zeker sterven.
Ragnar
Ragnar dacht aan de zorgeloze tijd van kind zijn. Lange dagen bestonden daar zonder einde en slechts gevuld met liefde en plezier.
Rennen langs het ijskoude water van de fjord waar een schaterlach wel vier keer te horen wat. Waar en waarom was hij zijn kind zijn verloren?
Was dit weggespoeld met al het bloed wat vloeide in een zucht naar roem een rijkdom waar de dood en geweld als dagelijks brood werd verslonden?
Een buizerd hoog boven hem schreeuwde bevestigend en stortte zich op een zeker sterven.
Toen
zwerven door mijn denken
via vele jeugdherinneringen
onbezorgd lijken ze te zijn
hoewel ik toen al beter wist
Toen
vroeger ben je al geweest
is waar je niet moet gaan
breng je met je mee
of laat je lekker staan
zolang je haar erkent
in liefde, warmte of de pijn
maakt zij wie jij nu bent
is ze niet wie je kunt zijn
Afscheid
Kleine plakjes ziel
van wie ik ben verloren
bewaart naast vergezichten
van waar ik ben geweest
Hoor zo helder
de gesprekken nog, herleef
dierbare uren, vingers
die het hart blijven strelen
Lijkt afscheid uitgebleven
door een intens herbeleven
bladerend door het boek
van eigen leven
Heimwee
Ragnar had al dagen wat last van heimwee. De verre oorden waar hij ooit door zwierf op zoek naar roem, rijkdom of puur avontuur knaagden pijnlijk aan zijn ziel. Een bezoek aan duistere hut van de oude Ziener bracht inzicht. Het was het bloed van ware vriendschap wat door zijn aderen stroomde. Deze liet herinneringen door gedachten draaien en uit ogen lopen als trage tranen. Warme momenten, pijnlijk verlies en gesprekken die zijn geest hadden gerijpt tot wat hij nu was. Die lieten zich niet verstoppen maar slechts omhelzen
Borrel
Vroeger vindt elkaar
in late uren van lange dagen
vloeien oude verhalen samen
samen opnieuw doorleefd
met koud bier in de hand
een lach op het gezicht
Vroeger
Verleden kleeft verlegen
als waarheid achterwege
door denken teruggetreden
terdege steeds ontweken
met hakkelende kreten
in de leugen uitgegleden
Doos
Begraven in karton verscheen opeens de pijn
van de zesde klas zoals hij toen nog heette
verpakt oud zeer verhulden stil gehuilde tranen
ik die met slechts zes weken nog te gaan
vervroegd afzwaaide naar een nieuw huis
thuis niet langer meer bestond
Onder een vrolijk deksel vol unieke paren
herleefden oude wonden in brieven
naast vergeelde foto’s van weleer
bij elkaar als de plaatjes uit de doos
was niet langer vanzelfsprekend
maar het gemis wat waarheid was