Begraven in karton verscheen opeens de pijn
van de zesde klas zoals hij toen nog heette
verpakt oud zeer verhulden stil gehuilde tranen
ik die met slechts zes weken nog te gaan
vervroegd afzwaaide naar een nieuw huis
thuis niet langer meer bestond
Onder een vrolijk deksel vol unieke paren
herleefden oude wonden in brieven
naast vergeelde foto’s van weleer
bij elkaar als de plaatjes uit de doos
was niet langer vanzelfsprekend
maar het gemis wat waarheid was