Ragnar had al dagen wat last van heimwee. De verre oorden waar hij ooit door zwierf op zoek naar roem, rijkdom of puur avontuur knaagden pijnlijk aan zijn ziel. Een bezoek aan duistere hut van de oude Ziener bracht inzicht. Het was het bloed van ware vriendschap wat door zijn aderen stroomde. Deze liet herinneringen door gedachten draaien en uit ogen lopen als trage tranen. Warme momenten, pijnlijk verlies en gesprekken die zijn geest hadden gerijpt tot wat hij nu was. Die lieten zich niet verstoppen maar slechts omhelzen
Tag: heimwee
Doos
Begraven in karton verscheen opeens de pijn
van de zesde klas zoals hij toen nog heette
verpakt oud zeer verhulden stil gehuilde tranen
ik die met slechts zes weken nog te gaan
vervroegd afzwaaide naar een nieuw huis
thuis niet langer meer bestond
Onder een vrolijk deksel vol unieke paren
herleefden oude wonden in brieven
naast vergeelde foto’s van weleer
bij elkaar als de plaatjes uit de doos
was niet langer vanzelfsprekend
maar het gemis wat waarheid was
Handvast
Waar zijn jouw kleine voetjes
die nog pasten in mijn hand
verloren in herinnering
liepen ze spelend
over het strand
staan stevig nu
op eigen benen
ik op afstand
aan de kant