voel je nog hoe je naast mij zat
je warmde aan mijn veren
mij ook nodig had, nabij, ik er was altijd
weet je nog hoe we keken, samen
jij mij vroeg waaraan ik dacht
ik je vliegen zag op eigen kracht
vanaf de rand uit ons wankel nest
diep verscholen in de dichte heg
zag ik ook je tranen kruipen
van de twijfel, het onzeker
het was je lach, met het dapper
van je vleugelslag
waarop je stond
Tag: ouderschap
Dochter
goedlachs beleef jij de dagen
zie ik jou rode konen dragen
bij wat er op het pad verschijnt
van kleins af aan was jij een boef
een lachebek, kletskous, nimmer droef
iets wat zichtbaar nooit verdwijnt
ik zal voor altijd naast je staan
zoals ik immer heb gedaan
mij heb je tot mijn laatste dag
blijf jij de kleine eigenwijs
op je eigen mooie reis
die je nog beleven mag
vier je leven elk moment
zo puur als je nu bent
met je wonderschone lach
Kind
bleef je maar zoals je hier was
al ben je echt zo prachtig nu
echt mens voelde ik me pas
met jouw hoofd in mijn hand
jouw ogen in vertrouwen dicht
schrok jij van het werelds licht
en voelde je vader nerveus zijn
kleine vingers vonden de mijne
Handvast
Waar zijn jouw kleine voetjes
die nog pasten in mijn hand
verloren in herinnering
liepen ze spelend
over het strand
staan stevig nu
op eigen benen
ik op afstand
aan de kant
Mijn lieve zoon en dochter
Gaven mij het dringende
Ietwat dwingende advies
Minder frequente poezie
Met u te delen
Ik heb ze onmiddelijk verzocht
Even dringend en dwingend
Kan ik u beloven
Om mij voortaan dan niet meer
Zo enorm te inspireren