Via toeteren
Remmen
Optrekken
Onderweg
In trage rij
Felrood
Achterlicht
Berusting
Hier wordt daar
Verloren
In massa
Meegevoerd
Op asfalt
Over bruggen
Door tunnels
Via bochten
Kuilen
Hobbels
Rivieren
Van blik
Gevangen
Achter glas
Auteur: krijgerij
Jij
Zielsverwant
In oogopslag
Vanuit het toen
Tot in het nu
Prachtig
Puur
Explosief
En breekbaar
Geeft mij
Mijn ruimte
Accepteert
In ongeduld
Verstrikt
In twijfel
Verdwaald
In ijver
Zie wat is
En voel
Beleef
Waardeer
Op hoge poten
Daar loopt ze
Stralend wit gekleed
Op hoge hakken
Arrogant paraderend
Daar staat ze
Starend met status
Geduldig en scherp
Mij compleet negerend
Haar kleed perfect
Maar achteloos gedragen
Lange ranke benen
Spits gelaat op slanke nek
Daar vliegt ze
Op wind gedragen
Kijkt op alles neer
Boven een ieder verheven
Schenkt haar blauwe broer
Met asgrauw gelaat
Zijn verdiende tweede plek
Kniehoog in de drek
In schaduw gelijken
Maar bij zonlicht wordt
De grote zilverreiger
In schittering gekroond
Kriebels
Levenslange vlinders
In een zeker lot verloren
Verborgen achter tralies
In verstand begraven
Knagen zacht van binnen
Laten pijnlijk voelen
Een fijn intens verleden
Dat ik niet wil vergeten
Peukie
De nicotine trekt
Sleurt mij sluw
In cirkels omlaag
Zijn vieze armen in
In smoesjes verscholen
Praat hij mij naar binnen
In zijn machtige grip
Verslaat mij steeds
Maar ik ben sterk
Sterker dan ik denk
Mijn kracht nodig
Om ooit bevrijd te zijn
Receptloos
“Men moet eten om te leven, niet leven om te eten”
Socrates
Het was een wijs man deze Socrates, maar ik zit toch ietwat met deze spreuk in mijn maag. Ik ben het namelijk niet helemaal met hem eens. Sterker nog. Ik ben een beetje beledigd.
Natuurlijk moeten we eten om te leven. De motor moet blijven draaien en daarom zal er voldoende energie ons lijf in dienen te komen. Niet te veel, eerder iets te weinig en gevarieerd. De schijf van 5 etcetera. Saai!
Eten is alleen zoveel meer dan dat. Eten is leven en vooral ook beleven. Geen ervaring evenaart kennismaken met een nieuwe smaak. Zelfs een perfect lauwwarm zachtgekookt eitje is in zijn eenvoud qua eetbeleving altijd een winnaar.
Wanneer je de pech hebt hier erg enthousiast over te zijn dan leef je dus om te eten. Ik beken……….
Mijn leven draait om eten!
Als kind al schijn ik aan tafel in huilen uit te zijn gebarsten bij het weghalen van de pannen. Ik was nog lang niet klaar met proeven. De zaadjes van eeuwige trek in lekkers moeten hier zijn geplant.
Bij het zoeken naar een vakantie google ik stiekum onder tafel naar de gerechten van de regio. Corsica bijvoorbeeld had mijn culinaire goedkeuring en Thailand (binnenkort gaan we voor het eerst) doet mij het water al in de mond lopen. De diverse curry’s proeven we testenderwijs al maanden. Ik hoop zo dat die straattentjes net zo zullen ruiken als in mijn droom laatst.
Alles op Netflix rondom koken heeft mijn aandacht. Chef’s Table bijvoorbeeld heb ik al een aantal keer gezien. Prachtige serie! De passie waarmee sommige koks blijven koken heeft iets magisch. Aan de ene kant zijn ze vaak iets te gedreven. Bijna maniakaal. Maar aan de andere kant herken ik de enorme passie voor eten, geuren en smaken.
Socrates had denk ik geen Netflix.
Zelf koken doe ik graag, maar niet zozeer voor mijzelf. Ik kook graag en veel voor anderen en bij voorkeur uit de losse pols zonder al teveel recept. De doelstelling is smullende monden die al kletsend met volle mond genieten. Dan geniet ik ook. Dan zie ik het bewijs dat eten meer is dan alleen om van te leven.
Vandaag bijvoorbeeld heb ik heel veel verschillende soorten groente en champignons gekocht. Daarbij alleen gamba's en runderreepjes. Verse cayenepeper en een bult knoflook.
Een wok, wat schaaltjes, oosterse flesjes met vissaus, hoisinsaus, oestersaus en meer van dat lekkers en 15 minute tijd.
Ieder onderdeel apart gewokt en in een apart schaaltje geparkeerd. Vlak voor opdienen bij elkaar gevoegd hopende op harmonie. Altijd spannend tot mijn testpanel van drie personen instemmend knikt, gromt, bromt en tevreden zit te smullen
Geslaagd!
Iepenloft fitness
In frisse lucht hap ik naar adem
Mijn hele lijf doet pijn
Toch druk ik die halter hoger
En voel mij vrij van alles
Onder donkere sterrenhemel
Of felle zonnestralen
Strijd ik tegen mezelf
Maar voel me gesteund
Wie wil er nog naar binnen
Als je buiten hebt getraind
Sport zoals het ooit bedoeld is
In harmonie met de elementen
Voetmassage
Opgewarmd
In water zoveel heter
Dan je denkt
Te willen verdragen
Voetmassage
Via hoofd
Nek, armen
En benen
In rijtjes
Van vijf
Drukken
Duimen
Diep naar binnen
Gericht en hard
Dwars door spieren
Via knopen van pijn
Hoezeer
Kan kracht
Gecentreerd
Helen
Uiteindelijk
Teen voor teen
Punt voor punt
Voeten gekneed
Botjes kraken
In een aanval
Van twee kleine
Cynische handen
Afgekoeld
In loeiheet water
Afgedroogd
Ingesmeerd
De finale
Op bovenrug
Ellebogen
Penetreren
Tot het ineens
Ten einde komt
En je ontspant
Verlangt naar meer
Zielsverbonden
Ineens leidt delen
Zozeer tot voelen
Dat afstand
Verdwijnt
Verdampen
Tranen
En boosheid
In vergeving
Verschijnt
Liefde
Verbinding
En intimiteit
Ontstaat
Vriendschap
Een glimlach
En beleving
Versmelten
Zielen
In horen
En begrijpen
Jeugdzeer
Soms zit ik voor me uit te turen
En slentert het denken
In langzaam verdwalen
Terug naar vroeger
Van oorlogje spelen
Via meidenpakkertje
Naar buiten vogels kijken
Tot aan die ochtend
Het allerlaatste ontbijt
Samen als gezin
De eerste onzekere stappen
Als kind van de rekening
Pendelen tussen pa en ma
Sussen van verslagen broers
Ondertussen balanceren
Op een spekglad randje
Verstopt in grappen
Druipend van cynisme
Tikte het verdriet gestaag
Als een snikkende bom
Die wel barsten moest
Nu en dan, maar altijd
In een driftbui, stilletjes huilen
In vernielen en verwoesten
Pakten wolken van verdriet
Zich gebroederlijk samen
In een zonnig rookgordijn
Van overduidelijke schijn
Behalve voor wie dieper keek
Verder durfde vragen
En zich niet liet foppen
Of eigen ik in mij herkende
Het pijnlijke verlangen
Naar pijnloos vroeger
Toen een hecht gezin
Nog eeuwig leek
Geschonken aan KIES voor het kind (expertisecentrum Kind en Scheiding):
https://kiesvoorhetkind.nl/nu-volwassen-ook-altijd-kind-met-gescheiden-ouders