Trek

ik kan je nog ruiken aan mijn vinger
heb al je smaak nog in mijn mond
hoe ik net gulzig naar je snakte
toen je daar zo voor mij stond
in al je moois en overdadigst
was je heet en wonderbaarlijk
lig ik nu heerlijk en verzadigd
uitgeput en tonnetje rond

Picalilly

het scheelde weinig
of ik was chagrijnig
hangend in mijn lot
sip te wachten tot

mijn hart klopte vragend
afwachtend, vertragend
naar zuurstof likkend
lange uren wikkend

hoe op den duur
dat noodzakelijk vuur
de vretende vlammen
de blaren, de schrammen
de nagels in een oude huid
het kreunen in het luidste luid
weer voor beide blote voeten lag
het pure zijn verschijnen mag

een vriend gaf mij deze gele drab
sprak streng: man doe niet zo silly!
neem eerst maar eens een grote hap
van deze piccalilly

Ragnar

Ragnar lag even met de voeten hoog en droog. Zijn maag rommelde tevreden van wat hij had klaargemaakt. De Ziener sprak ooit van kleine pannenkoeken met vlees en alles wat scherp en smaakvol was. Met een beetje fantasie en de dood van een paar vette kippen pruttelde de pan geurig boven zachte gloed. Zijn broer Rollo kwam langs met zijn vrouw Lynna en kleine Nils. De mede vloeide in overvloed om de verhitte mond te koelen en liet de lach luid schallen door het duister van de fjord. De avond had enorm gesmaakt. Ze meenden Nils taco te hebben horen roepen tussen de happen door en doopten het onbekende maal met deze naam.

error: De inhoud is beschermd !!