Receptloos

“Men moet eten om te leven, niet leven om te eten”

Socrates



Het was een wijs man deze Socrates, maar ik zit toch ietwat met deze spreuk in mijn maag. Ik ben het namelijk niet helemaal met hem eens. Sterker nog. Ik ben een beetje beledigd.

Natuurlijk moeten we eten om te leven. De motor moet blijven draaien en daarom zal er voldoende energie ons lijf in dienen te komen. Niet te veel, eerder iets te weinig en gevarieerd. De schijf van 5 etcetera. Saai!

Eten is alleen zoveel meer dan dat. Eten is leven en vooral ook beleven. Geen ervaring evenaart kennismaken met een nieuwe smaak. Zelfs een perfect lauwwarm zachtgekookt eitje is in zijn eenvoud qua eetbeleving altijd een winnaar.

Wanneer je de pech hebt hier erg enthousiast over te zijn dan leef je dus om te eten. Ik beken……….

Mijn leven draait om eten!

Als kind al schijn ik aan tafel in huilen uit te zijn gebarsten bij het weghalen van de pannen. Ik was nog lang niet klaar met proeven. De zaadjes van eeuwige trek in lekkers moeten hier zijn geplant.  

Bij het zoeken naar een vakantie google ik stiekum onder tafel naar de gerechten van de regio. Corsica bijvoorbeeld had mijn culinaire goedkeuring en Thailand (binnenkort gaan we voor het eerst) doet mij het water al in de mond lopen. De diverse curry’s proeven we testenderwijs al maanden. Ik hoop zo dat die straattentjes net zo zullen ruiken als in mijn droom laatst.

Alles op Netflix rondom koken heeft mijn aandacht. Chef’s Table bijvoorbeeld heb ik al een aantal keer gezien. Prachtige serie! De passie waarmee sommige koks blijven koken heeft iets magisch. Aan de ene kant zijn ze vaak iets te gedreven. Bijna maniakaal. Maar aan de andere kant herken ik de enorme passie voor eten, geuren en smaken.

Socrates had denk ik geen Netflix. 

Zelf koken doe ik graag, maar niet zozeer voor mijzelf. Ik kook graag en veel voor anderen en bij voorkeur uit de losse pols zonder al teveel recept. De doelstelling is smullende monden die al kletsend met volle mond genieten. Dan geniet ik ook. Dan zie ik het bewijs dat eten meer is dan alleen om van te leven.

Vandaag bijvoorbeeld heb ik heel veel verschillende soorten groente en champignons gekocht. Daarbij alleen gamba's en runderreepjes. Verse cayenepeper en een bult knoflook. 

Een wok, wat schaaltjes, oosterse flesjes met vissaus, hoisinsaus, oestersaus en meer van dat lekkers en 15 minute tijd.

Ieder onderdeel apart gewokt en in een apart schaaltje geparkeerd. Vlak voor opdienen bij elkaar gevoegd hopende op harmonie. Altijd spannend tot mijn testpanel van drie personen instemmend knikt, gromt, bromt en tevreden zit te
smullen

Geslaagd!

 

 

Teekweek

De reuze teek. Geen gewone dus, maar een hele grote.

De kriebels lopen mij over de rug sinds dit voor mij nieuwe beest steeds weer in gedachten langs komt lopen.

Terwijl ik net met een schuin oog af en toe al een beetje aan de aanstaande vakantie loop te denken, blijkt deze gigant nu net daar in Azie te wonen waar wij ons binnenkort drie weken gaan vermaken!

Drie keer zo groot zijn ze ten opzichte van die andere rakkers die we in Europa rond zien hangen. Lui en laf hangt de normale soort te wachten tot ik met de hond langs kom lopen. Om zich vervolgens met vers stabijbloed af te tanken.

Ik weet niet of je wel eens een goed volgevreten Europese teek hebt gezien als hij besluit zich vanaf de hond te laten vallen. Op de vloer van de kamer ligt er dan een flink beest uit te buiken. Vermenigvuldig dit monster dus met een factor 3! en je hebt mij met een frons op mijn voorhoofd.

Erger nog dan zijn enorme formaat van 6mm is het feit dat hij weet dat hij een reuze teek is. Hij is voor de duvel niet bang en zijn dorst naar bloed is dermate groot dat hij hier actief naar op jacht gaat.

Ik zie vrolijk joggende dames in de ochtend waar een horde teken achteraan rent. Hongerige blikken zien de gezonde kuiten voor zich uit springen. Daar wil onze Aziatische vriend wel een paar slokken van proeven.

Tot vandaag deed een mens er goed aan ‘s avonds een grondige controle uit te voeren voor het slapen gaan. De Europese tekencheck had zelfs iets licht romantisch als je als partners elkaar bij kaarslicht ging controleren. Dat kon best nog uitmonden in een prachtige avond……..
Zelfs na verwijdering van een teek of 8.

Vanaf vandaag dienen we de hele dag achterom te kijken of we niet worden besprongen door een bloedzuiger op 6 sterke pootjes. Geen rust meer in de zomer. De jacht op ons lijkt geopend. We zijn officieel tot prooidier gedegradeerd.

Wat lonkt ineens de wintersport.

Dan zal hij zich wel even uit de voeten maken neem ik aan. Net als zijn Europese neef. Liever een flinke winterteen als probleem dan een vampier van formaat aan je been.

Een fijne vakantie alvast

error: De inhoud is beschermd !!