uitgeknepen ogen spreken boekdelen
dwalen door velden vol onzekerheden
immer ontevreden, zoeken leegte, stilte
onbegrepen smelt dit donker in de zon
Tag: stilte
Lummelen
was alles maar de boel de boel
even niks te doen, dat gevoel
beetje hangen, krabben, zwijgen
lezen, schrijven, woorden rijgen
Stil
Leg je oren slechts te luister
naar de stilte, het gefluister
wat enkel buiten jou bestaat
jij hier al fluitend achterlaat
laat je ogen slechts beminnen
wat je voelt bij jou daarbinnen
geef zin aan de kleine dingen
je kunt vanavond al beginnen
Zonsonder
avondzon breekt bladerdak
even schitterend uitgefloten
in waanzinnig afscheid
schaduw onderstreept verlangen
telt haar laatste uren
vlijt zich lijdzaam neer
bij het verstillen van de dag
Avond
stilte slijt haar lentelicht
met gedachten boven water
in lome uren voor de nacht
tot aan een aangenamer later
Dorst
Jij smaakt
naar meer
ware het niet
dat ik zo snak
naar het ongerept
grootse niets
niets anders dan
mijn dwaze denken
dobberend in stilte
eenzaamheid verkennen
met het ongekende alles
van de wijdse zee
Sta stil
stop eens
sta stil
kijk naar mij
pak mijn hand
nu ogen dicht
adem in
zit je stiekem
verscholen
in het morgen
hier vergeten
voorbijgelopen
adem uit
kus mij
alsof wij
vandaag
alleen en
voor het
laatst zijn
Luister
Kijk niet enkel
in het duister
maar luister
naar alles in
en om jou heen
geniet of huiver
jank en schater
desnoods
tot bloedens toe
je bent niet alleen
in al dit later
Vroeg
Mist vangt op wat het oor verstoort
dekt denken af, sleept voeten voort
geeft antwoord, voor wie het hoort
Zitten
stil zit ik, gekust door de zon
winter kruipt onder mijn vest
nu wind danst met het water
riet knispert, vogels vluchten
hier voel ik mijn mij het best
de hond gaapt, iets verveeld
nieuwsgierig naar wat komt
neemt mij zo mee naar later