stop eens
sta stil
kijk naar mij
pak mijn hand
nu ogen dicht
adem in
zit je stiekem
verscholen
in het morgen
hier vergeten
voorbijgelopen
adem uit
kus mij
alsof wij
vandaag
alleen en
voor het
laatst zijn
Sta stil
Tag: mindfull
Overgave
geef jezelf nu ook eens even
laat jouw ik maar rustig zien
verschuil je niet, dit ene leven
twijfel nooit, geen één misschien
Zitten
stil zit ik, gekust door de zon
winter kruipt onder mijn vest
nu wind danst met het water
riet knispert, vogels vluchten
hier voel ik mijn mij het best
de hond gaapt, iets verveeld
nieuwsgierig naar wat komt
neemt mij zo mee naar later
Ragnar
Ragnar hoorde Odin mopperen hoog in de lucht waar donder en bliksem zich verscholen achter dreigende vetgrijze stapels wolken.
Hij kon niet geheel plaatsen waar de onvrede vandaan kwam bij de Oppergod.
Hij had zich met het volk de hele week verdorie in het zweet gewerkt. Ondanks de zinderende hittegolf die ongehoord was voor een Viking.
De Ziener gaf het weldoordachte advies één en ander maar gewoon over zich heen te laten komen waarmee verkoeling de onvrede zou doen verdampen
Ragnar
Zou Ragnar ook wel eens op een lome zondagmorgen als deze voor zich uit hebben zitten staren met een gevoel nog steeds te slapen?
Even een dag de boel de boel te willen laten zonder het oeverloze gezeur van besluiteloze onderdanen aan zijn verweerde hoofd
Met een hoorntje mede en een schaal gedroogde stukken kabeljauw in de zon over de zee in het niets blijven staren tot de zon weer verdwijnt
Kijken
Starend in het niets
Zie je alles ineens scherp
Volgt daar rust opeens
Ok
Tevreden ben ik
Als ik denk aan wie ik ken
Mij zo dierbaar zijn
Gaap
Ik voel mij geleefd
Zit te weinig op mijn kont
Doe dit mezelf aan