dat mijn denken voor mij uit loopt
weet ik
probeer ze maar eens bij te houden
de nog niet gedurfde dromen
waar de twijfel
met de mitsen en de maren
samen strijden om gelijk
Tag: denken
Stem
er loopt iemand in mij mee
onder grijzig schedeldak
hij remt doemig denken af
lacht luid om dwazig dralen
Dorst
Jij smaakt
naar meer
ware het niet
dat ik zo snak
naar het ongerept
grootse niets
niets anders dan
mijn dwaze denken
dobberend in stilte
eenzaamheid verkennen
met het ongekende alles
van de wijdse zee
Waarheid
soms blijven juiste woorden ongevonden
om dat wat ooit daar was vast te vatten
in te kleuren met haar zingevende zinnen
graaf je alsmaar dieper door gedachten
tot jou enkel nog de stilte overkomt
zwijgen, kijken en eenvoudig verblijven
lijkt deze pijn zo zuiver te beschrijven
Denk
Stilte
Mijn denken
Gaat op reis
Door ruige rauwe leegtes
Gevlogen
Wazig
Wazige dag laat mij mijzelf
gedragen als in een stille film
die de stoutste dromen speelt
voor vermoeide puberogen
Zonlicht valt veel te fel
op nog wit vel, blokkeert
verlangend vooruitzicht
in weerkaatsende aarzeling
Buik wikt slechts eigen gewicht
in simpel besluit mee te gaan
dicht tegen eigen grenzen aan
naar de wens van de gedachte
In je hoofd
In eigen blik verzonken
zwemmen door het donker
vormen voortdurend vragen
rimpels rondom oude ogen