Groen overvalt mij
In vele fraaie tinten
Samengesmolten
Auteur: krijgerij
Ziel
Een klein plakje
van jouw mooie ziel
ligt bloedend
op de mijne
onderweg naar
mijn zekere dood
Schuilen
Als ik mij mij voel
in het donker
of buiten in de zon
Wil ik de armen
om mij heen
zoals het ooit begon
Veilig schuilen in je nek
nooit meer huilen
als een gek
Alleen je hand
in de mijne, strelend
door mijn haar
Ik wil weer dat hele fijne
zo zit ik in elkaar
Heet
Vretende vlammen
verslinden gretig
al het afval
in mij, om mij
Verzwolgen vervliegt alles
wat slechts sluimerend versliep
Smeulend zocht het de vonk
de zuurstof, heet ontwaken
Hitte die nu is, blijft
alles wat haar koelt
in grijs as laat verstenen
Kak
Stront ligt om mij
in diepe sporen
over grote vlaktes
op weg naar frisgroen
Bedwelmd in walmen
verdooft denken
in scherpe metaforen
Je groeit pas
na eerst de shit
die over je valt
te absorberen
Hoogtepunt
Langzaam
En teder
Laat je mij
Nog even wachten op
Verlossing
W
Wildeman slentert langs wateren
Wind waait zacht door grijze baard
Wenkbrauwen fronsen in felle zon
Wandelen, meanderen zonder anderen
Witzwarte stabij blijft bijna altijd nabij
Boom
Zwarte aderen slaan
als bliksem neer in
schijnheilige sterrenpracht
Rivieren vol donkere dromen
komen bijeen in nachtelijk
klaaglijke liederen
Twijgen zwijgen sluw, kruipen
tot stammen je vol raken
daar waar
de pijn verscholen zit
Slaan hard in je maag
tot te korte slaap
verdwijnt in
beduusd ontwaken
Voldaan
Tevreden
In slaap
Na het besef
Dat het goed was
Vanavond
Geweld
Oorlog woedt woest
door gedachten
bij de friet
op bord
Speciaal
ben jij voor mij
dan toch door mij
gekozen
Die spanning
welke saus
het lekkerst
in de baard
plakt