50 lentes zagen we samen
de zon dansend over water
dromen van wat nog komt
en praten over dat wat was
50 lentes met jou gedeeld
tranen gelaten, pijn gevoeld
zo hard gelachen en gezoend
in stilte enkel zitten in het niets
50 lentes bloeiden wij samen
met de jaren rijpte de geest
begrijpen wij wat telt nu het meest
jouw hand altijd warm in de mijne
50 lentes geen dag verveeld
verbeten sleten tanden stuk
vergeten dat zij onder druk
op weg was naar haar ongeluk
zonder iemand
om mee te delen
of iets samen
mee te doen
ga jij jezelf
al snel vervelen
ook al heb je
een miljoen
IJssalon laat kou
In warm geluk versmelten
Van te korte duur
Tevreden
In slaap
Na het besef
Dat het goed was
Vanavond
Zo was ik vandaag ineens bijna dood
Met 120 kilometer per uur nog wel
Ineens door een plensbui overvallen
En met een ongeval voor mijn neus
Mijn hersenen namen het over
Van mijn vrijdagmiddag gevoel
En stampten keihard op de rem
Pompende dan wel te verstaan
Vervolgens stuurden ze de auto
Rakelings langs een grote Audi
En een platgereden Porsche
Zigzaggend ontsnapte ik nipt
En het was droog in fel zonlicht
Twijfelend nog om te keren
Maar levensgevaar was daar
Langzaam op weg huiswaarts
In het uur wat nog moest gereden
Dankte ik de engel op mijn schouder
Ik was duidelijk nog niet aan de beurt
En mag nog op vakantie eerst
