daar liep de spijtoptant
enorm te balen
van zijn spijtoptanterij
toen hij nadacht
wat hij had ooit
maar ineens
was dat voorbij
Maand: januari 2021
Jezus Christus!
warm in kribbe gelegen
keek de grote belofte
over de rand
in het rond
huilde
om de liefdeloosheid
uitgestrekt tot wereldeinde
gemarkeerd met egoplasjes
lopen hopeloos verloren meutes
langs afgebakende perken
zogenaamde eigendommen
gapend draaide hij zich nog eens om
Jij
zolang jij maar jij bent
zonder die scherpe rand
raken wij als ons samen
vast nooit opgebrand
Ogenblik
Je blik streelt mijn hele lijf
steekt het in één grote fik
speelt met het alles of niets
blijft hangen tot stilte breekt
in scherven spijt alleen, of
gulzig samen versmolten
Dankjewel
bedankt hoe jij hier naast mij staat
hoe je luistert en niet alleen maar praat
je mijn hand pakt als het niet goed gaat
mij blijft zien als vriend in vol ornaat
hier met jou voel ik mij in mijn pracht
omdat ik weet dat jij hier op mij wacht
ik je kan bellen in de zwartste nacht
bedankt hoe jij hier naast mij quotes
Knalfijn
Wie had kunnen voorzien
na die hele grote knal
daar ooit aan het begin
toen tussen het niets
daar zo ineens alles was
ondankbare werkelijkheid
Wie had kunnen voorzien
dat ik hier vandaag de dag
op koude avond in luie stoel
stiekem even naar je kijk
voel hoe alles ineens af is
werkelijke dankbaarheid
Rouwig
De dag zwijgt nog even
bekijkt me kil, ietwat onwaar
in vergrijsde halve kleuren
stuurt gedachten daar
waar je zo wordt gemist,
in wie jij voor mij blijft
Ragnar
Ragnar dacht aan de zorgeloze tijd van kind zijn. Lange dagen bestonden daar zonder einde en slechts gevuld met liefde en plezier.
Rennen langs het ijskoude water van de fjord waar een schaterlach wel vier keer te horen wat. Waar en waarom was hij zijn kind zijn verloren?
Was dit weggespoeld met al het bloed wat vloeide in een zucht naar roem een rijkdom waar de dood en geweld als dagelijks brood werd verslonden?
Een buizerd hoog boven hem schreeuwde bevestigend en stortte zich op een zeker sterven.
Kapot
kracht bleek zo verloren
in teveel stukken, overal
lag ik in een donker mij
dwars door wat ik was
jij mij langzaam lijmde
liet zien wat jij wel zag
naast mij zat in stilte
we jankten tot de lach
dwars door scherven
breekt het harde zwart
komt levenslust terug
liefde warmt mijn hart
Kind
bleef je maar zoals je hier was
al ben je echt zo prachtig nu
echt mens voelde ik me pas
met jouw hoofd in mijn hand
jouw ogen in vertrouwen dicht
schrok jij van het werelds licht
en voelde je vader nerveus zijn
kleine vingers vonden de mijne