Tag: stilte

Voorbij

het is goed zo het nu is
beter helen van de schrammen
dan ze likken bij het schrijnen
ze zullen snel verdwijnen

het beurs, de deuken kosten kruim
geef ze de tijd, de ruimte, je strelen
woorden raken zachter dan je zwijgen
dat wat wordt uitgesproken niet geloven
slaat gaten en kloven zonder mededogen

wees gerust mijn liefste lief
het zonder ons zal slijten
zoveel eerder dan je denkt
ooit zacht vervliegen in begrijpen
je eenvoudig beter af bent

Antwoord

zal het er zijn wanneer ogen kruisen?
straks, bij verkennen na zo lang geleden
smeulend, ontvlammend bij weer weten
slijt liefde of leeft het verder, geborgen?

hoe bewaar je iets wat licht vraagt?
zonder te vergeven aan de wind
de kilte van de nacht, het alleen
dek je het af met klamme dekens?

rustend tot hernieuwd ontwaken
als oud graan in los zand
bij de eerste rake traan, of
ben je vergeten wat het was?

Uitgeteld

ik stap eruit
dat oeverloos gezever
zwaarmoedig dragen van de dagen
de zon zien in zijn ondergaan alleen
weten dat dit alles eindig blijkt
de kracht voelen verdwijnen
willen zonder dat te kunnen
niets doen omdat het altijd tegenvalt
ouder worden, vrienden zien breken
met angst in de ogen, opgelapt voor even
niet vol willen kiezen voor de ware liefde
omdat er niets past op mij alleen
ik nooit zal rusten tot ik voelen zal
het echt, het diepe, waar tranen komen
echte dan

error: De inhoud is beschermd !!