Gedichten die jou raken waar het hoort
het was er altijd al, na de zomer
verdwijnen met het licht in korte dagen
nachten vol van twijfelen en draaien
alsof in donker denken luider klinkt
het zal wel bij mij horen, het dwalen
ik zoek het op zonder willen vinden
kruip eronder en kijk het verslagen aan
laat mij vallen in haar grijpen
ze kust mijn nek zacht
laat ogen knijpen
met scheutjes lentekracht
in haar aangezicht
trekt zij mij
met de lach van licht
naar het ongeborene
wat op mij wacht
Jij geeft je over in alle talen
leeft met open ogen jouw gedicht
temt het vuur binnen je woorden
lijmt jouw rijm verfijnd met licht
zie het licht in het duister
het mooie en het kleine
wees eens stil en luister
koester vriendschap
proef het fijne
kijk altijd met een open blik
laat de zon overal schijnen
hoe men het leven leeft
zowel dat van jou
maar ook het mijne
bepaalt alleen je eigen ik
opnieuw in ieder ogenblik
De kracht van buiten
schuilt in het licht
op een vermoeid gezicht
eenvoudig lopen
met je denken dicht
Warm mijn bleke wangen op
geef de laatste restjes licht
met je zomerkracht
voor je onverwacht
verdwijnt uit mijn gezicht
Ga voor je eigen licht
alleen op jou gericht
laat jezelf maar zien
in een overvol ornaat
een prachtig mens
is wat daar staat
Haar gevangen in zomerzon
gebroken licht valt zacht om
haar in gedachten verdronken
gezicht, op zoek naar een waarom