waren we nog maar daar
daar waar denken slaapt
gedachteloos dralend
door verzonnen verhalen
over donkere wegen
naar onbegonnen dagen
Tag: ochtend
Wakker
zij kijkt mij in de ogen
herkent vermoeide blik
hier samen elke morgen
de ochtendzon en ik
Ochtendzeer
licht sluipt vertraagd
door donkere kamer
de dag lijkt aan de bal
onder grauwe sluiers
vol met natte winterkou
koffie warmt de handen
breekt oude ogen open
Koffie
Nu de dag geboren is
begint mijn hoofd te breken
zweef ik eerste dwaze uren
waar vele vragen blijven steken
tot de zon haar warmte straalt
koffie mijn gedachten blust
wordt het leven vrij vertaald
vanuit een innerlijke rust
Moe
Slaap blijft mijn blik vervagen
laat het denken iets vertragen
dit oude lijf om koffie vragen
ik deze dag kan verdragen
Ochtend
Wanneer de dag pasgeboren is
begint mijn hoofd te breken
zweef ik in eerste dwaze uren
waar vele vragen blijven steken
tot de zon haar warmte straalt
en koffie mijn gedachten blust
worden het leven vrij vertaald
vanuit een innerlijke rust
Leugen
Zolang je ‘s morgens
Jezelf nog ziet
Is een leugen
Zo erg nog niet
Wakker
Nog verpakt in eigen wereld
zweef je stil door de mijne
met je ogen half gesloten
Schrijf je het slot nog
aan een onafgemaakte droom
waarin ik ineens opkom
als een ongewenste felle zon
Loop jij nog licht verdoofd
tegen deze nieuwe morgen aan
nog verpakt in eigen wereld
Ontwaken
De dag ontwaakt
En ik lig
Verstrikt in dons
Waar ben ik
Getoeter buiten
China dus
Lange dag
In het verschiet
Warme douche
Slaap spoelt weg
Snel ontbijt
Tussen luid geslurp
De zon geeft gul
Chaos verschijnt
Nieuwsgierig
Stap ik naar buiten
Wakker
De dag ontwaakt
En ik lig
Verstrikt in dons
Waar ben ik
Getoeter buiten
China dus
Lange dag
In het verschiet
Warme douche
Slaap spoelt weg
Snel ontbijt
Tussen geslurp
De zon geeft gul
Voorjaar verschijnt
Nieuwsgierig
Stap ik naar buiten