ik weet niet veel meer van het vroeger
mijn brein bewaart vooral vandaag
schuift veel van toen naar overbodig
laat dat van waarde slechts bestaan
lachen om alle sterke verhalen
paarden tellen vanaf achterbank
open deuren voor wie kwam spelen
spelen, buiten met niets meer dan dat
vogels tellen ook al wist je het niet zeker
met mijn broers strijden in jumbo jet
dagenlang in een boek wonen
vragen hebben, het antwoord weten
dit niet willen horen – die pijn daarbij
de gemiste knuffel voor bij mijn alleen
het boze onderweg naar morgen
thuis waar je oude kamer was
