ik zwom al weken in mijn weke dood
kou was er niet meer, er was niets
maar in het alles om mij heen
bleef het willen weten
een zee begroef niet fijn, te onzeker
Tag: terschelling
Bries
zij blies gestapelde vragen
dwars over koppen vol schuim
om elders breinen te verstoppen
liet deze koude dag
voor wat in eenvoud was
voorbijgaan in verwonderen
Wad
zij liegt glashard in haar spiegelen
legt alle afstand naast zich neer
bedriegt ogen, steelt gegeven tijd
brengt mij het wad en het waarom
Jong
Vrijheid in het zand
leven lijkt van start
grenzen opgezocht
vooral overschreden
biertje in de hand
even krijgt het hart
wat het wensen mocht
voor vandaag tevreden