Bibbers

Het beschrijven van je denken
Is een kwestie van beginnen
Beetje woorden samen rijgen
Het worden vanzelf zinnen

Ze anderen laten lezen
Is al andere koek helaas
Blijf dan als grote vent
De zenuwen maar de baas

Het voordragen van eigen werk
Voelt alsof je ziel op tafel ligt
Met je kloppend hart ernaast
Kijk je als een angstige haas In het naderende licht

Bloot

Kwetsbaar zijn voelt
Alsof je in de blote kont
Per abuis met de hond
Door een drukke straat loopt

Al ben ik hier tot op heden
Slechts driemaal maar nog
Zwetend van wakker geworden

Kwetsbaar zijn voelt beter
Als je eenvoudig open staat
Voor een eerlijke kritische noot
Je eigen gedachten mag delen
Zonder deze omzichtig
Te hoeven verpakken
Gewoon delen hoe jij je voelt 
Wat dat dan ook is

Meisje in de schaduw

Achter een strenge bril
Ligt een vragende blik verscholen
Vol verlangen
Van pijn verwrongen:
Zie mij en troost mij

In een krachtig brein
Beuken de dilemma’s
Om richting en keuze
Ontspinnen vragen zich
In complexe spaghetti

Hopeloos verstrikt
En vastgelopen
Zit daar binnen een wild dier
Verscholen in het gras
Op zoek naar de prooi

Die wordt verslonden
Verscheurd met huid en haar
Verzadigd ligt ze rustend
Doordrenkt in bloed
Naast de prooi die leven heet

Zit daar echter ook het kind
Zachtjes snikkend en ongezien
Verscholen in de schaduwen
Van een verleden vol geliefden
Die zij liet stralen en stijgen
Ten koste van haar eigen kleur

Maar bloeit daar ook een roos
Vol van energie en in volledige passie
Genietend in het moment
In overgave en in kwetsbaarheid
Beschermd door doornen

Gooit ze nu de teugels los
Het zadel af
Spuugt het bit van twijfel
Woedend op de grond
Stampt briesend van verlangen
Los van angst en begrenzing
Hier en nu
Midden in het heden

Ze laat ons voelen hoe het is
De wereld te verschalken
Vanuit een gouden hart
Met open tere ziel
De schaduw omarmt in licht
Stralend vol vertrouwen
En immense kracht

error: De inhoud is beschermd !!