Achter een strenge bril
Ligt een vragende blik verscholen
Vol verlangen
Van pijn verwrongen:
Zie mij en troost mij
In een krachtig brein
Beuken de dilemma’s
Om richting en keuze
Ontspinnen vragen zich
In complexe spaghetti
Hopeloos verstrikt
En vastgelopen
Zit daar binnen een wild dier
Verscholen in het gras
Op zoek naar de prooi
Die wordt verslonden
Verscheurd met huid en haar
Verzadigd ligt ze rustend
Doordrenkt in bloed
Naast de prooi die leven heet
Zit daar echter ook het kind
Zachtjes snikkend en ongezien
Verscholen in de schaduwen
Van een verleden vol geliefden
Die zij liet stralen en stijgen
Ten koste van haar eigen kleur
Maar bloeit daar ook een roos
Vol van energie en in volledige passie
Genietend in het moment
In overgave en in kwetsbaarheid
Beschermd door doornen
Gooit ze nu de teugels los
Het zadel af
Spuugt het bit van twijfel
Woedend op de grond
Stampt briesend van verlangen
Los van angst en begrenzing
Hier en nu
Midden in het heden
Ze laat ons voelen hoe het is
De wereld te verschalken
Vanuit een gouden hart
Met open tere ziel
De schaduw omarmt in licht
Stralend vol vertrouwen
En immense kracht