Angst ligt begraven
Lef staat voorop
Liefde leunt zacht
Lacht verlegen
Tag: angst
Bang
Anders bekeken
Blijkt iets engs opeens prachtig
Voor wie kijken durft
Afstand
Als in twee gescheiden kamers
zijn wij tezamen toch alleen
Verbonden in herkenning en
evenzovele vragen
Onbestemd kijkt ons lot mee en schudt zijn hoofd
Afstand sterft een zachte dood
in het verlangen naar
een onbegaanbaar pad
waar onze liefde ligt begraven
Verstopt
Achter gordijnen verscholen
staat schemerlicht in stilte
in zwarte spiegeling
Bevroren lijkt het water
Bewoners verdoofd
Een enkele stapt dapper
groet met waakzame blik
Mijn bleke snoet
en vermoeid gelaat gescand
op de symptomen van
Angst (haiku)
Gevangen in angst
Kruipen we samen samen
Voelen ons alleen
Bang
Angst
De haas
Kijkt verschrikt omhoog
Het is te laat
Verslagen
Angstzeer
Wanneer ik mij voorstel
Aan een wildvreemde
En voorzichtig kennismaak
Voelt dit vrijwel altijd goed
Geen vooroordeel blijkt waar
De eerste indruk oppervlakkig
En je neemt bij afscheid
Nieuw inzicht mee naar huis
Waar komt dan die angst vandaan
Voor al die vele vreemden
Die ons blijkbaar gaan overspoelen
En onze rijkdom in zullen pikken
Vandaag zijn er 39 gestorven
In wanhoop op zoektocht
Naar een leven zonder angst
En een maaltijd op het bord
Verlegen
Alleen tussen velen
Staart ze smekend
Lijkt ze verdwenen
Haar ik verloren
Wil ze wellicht
Zo graag gezien
Dat de rest besluit
Tot bruut negeren
Zit nu wat wordt gezocht
Gedwongen verdrongen
Voorgoed gevangen
Achter glazen blik